Na een lange dagmars over de Veluwe en met een steeds zwaarder wordende ransel op de rug, arriveerde ik bij de camping waar ik die nacht mijn bivak zou opslaan. ‘Camping De Paalberg’ luidde de naam van de lommerrijke kampeerplaats. Het blauwe bord met roze letters liet er geen twijfel over bestaan. Ik was er al een paar passen aan voorbij, toen ik me bedacht. Wat stond er nou precies op dat bord? Ik draaide om om nogmaals te kijken.

Had het zin? Levi was ongetrouwd en zeker vijf jaar jonger. Wat wist hij van huwelijksproblemen? Wat wist hij van vrouwen? Was zijn levenservaring toereikend? Marcus stond in dubio. Wie anders dan Levi kon een luisterend oor bieden, hij was toch niet voor niets dominee? Hij was er toch voor gemeenteleden in geestelijke nood? Baat het niet, dan schaadt het niet, dacht Marcus, en zocht het nummer van Levi in zijn telefoon.

Dit is het vierde verhaal in de Timmer-reeks. Lees ook Timmer slaat toe, Timmer slaat nogmaals toe en Timmer en Sjon.

In de nalig van een hartstochtelijke vrijpartij kropen Tom en Ruth nog eens verhit en voldaan tegen elkaar om nog wat te knuffelen. Ze hadden het goed samen en al waren de scherpe randjes van hun seksleven met het klimmen van de jaren wat stomper geraakt, ze gaven er allebei, onafhankelijk van elkaar, gemiddeld toch een 7,8 voor. Ruim boven het lándelijke gemiddelde.

Dit verhaal kreeg Level Hot op: https://www.nbrplaza.com/doe-mee-met-nbrplazas-erotica-fest-72-de-garage/

Een verhaal uit corona-tijd

Ik schrik wakker, hij ligt er nog. Wie? Even mijn ogen open doen. Sebas? O, oké, Sebas. Ja, natuurlijk, Sebas, hè hè. Wie anders? Op zijn rug, ogen gesloten, regelmatige ademhaling, nog diep in dromenland. Zou hij, net als die anderen die lagen waar hij nu ligt, ook een VOE hebben? Een hoe? Nee, een VOE, een Vroege Ochtend Erectie. Zo’n nutteloze stijve. Een NSL, een Nutteloze Stijve Lul, ook wel NSP. Hoezo nutteloos? Nou ja, zonder nut, een soort oefenerectie, zonder verdere consequenties. Misschien straks onder de douche, als ie ‘m nog heeft. VOE’s komen en gaan, dus als ie ‘m nog omhoog heeft tijdens het douchen en het warme water extra stimulans geeft, dan, ja dan kan het een beetje nuttiger worden. Of ik nu zelfbevrediging bedoel? Klopt, masturbatie middels aftrekking. Dat kunnen ze zelf, hoor, mannen, daar hebben ze mij niet voor nodig. Of het echt nuttig is, zo’n aftrekbeurt? Tja, nuttigheid heb je ook in gradaties. Hoe nuttig is het om je zaad door het doucheputje te laten wegvloeien? Ik weet het niet, het is ook veel te vroeg om daar al over te filosoferen. De vraag waar het nu om draait, is: heeft Sebas een VOE? Dat wil ik weten. Niet zo ingewikkeld om uit te vinden, of course. Mijn hand overbrugt het onderlaken (ja, ik heb een breed bed) tot het op heup stuit. Sebas slaapt rustig door. Vingers bestijgen het lichaam, heupbeen, behaarde onderbuik… Ja, hoor, bingo, een behoorlijke VOE! Slaapt Sebas nog of doet hij alsof? Droomt hij over iemand, een vrouw, mij, die een hand om zijn VOE legt? Gewoon om even af te tasten wat voor ochtendvlees zij in de kuip heeft. Zijn snurkje klinkt theatraal. Zijn eikel past niet in zijn voorhuid, zo’n VOE is het, een tafelpoot is er niets bij, qua hardheid, hè, niet qua lengte. Sebas blijft een mens. Ik moet er niet aan denken, zeg, een tafelpoot. Hardhout. Ik overbrug nu helemaal het onderlaken en bestijg Sebas. Zijn ogen zijn nog dicht, zijn glimlach verraadt zijn gevoelens. De VOE treedt binnen. Dit kan nog nuttig worden. De zon komt op. De VOE pookt zachtkens.

Voorzichtig haalde ze hem eruit, geklemd tussen haar vingertoppen. Het voelde stevig en zacht tegelijk. De ronding glom een beetje, maar niet opgepoetst. Ze keek omhoog. Hoe bijzonder was het dat ze dit in haar hand hield? Het kwam er zelden van, nu was het zover. Bijna dan, want vooralsnog had ze niks geproefd. Hoe moest ze het nu aanpakken, gewoonweg haar lippen openen en het in haar mond stoppen? Was het zo simpel?

Toen ik op donderdagmiddag het kantoor verliet, trof ik Timmer in de fietsenstalling. Hij stond te praten met Sjon, een van de conciërges. Ze keken naar de blauwe lucht, ze wezen er zelfs naar. Op het moment dat ik voorbijfietste, ving ik het woord ‘strand’ op. Het was Timmer die het zei. Net als ik verheugde hij zich waarschijnlijk op een dagje naaktstrand.

Uren voor zijn komst was ik al van slag. Ja, ik mocht hem interviewen, en ja, hij kwam wel bij mij langs. Is dat ooit vertoond, een BN’er die gewoon bij de journalist langskomt om zich te laten interviewen? Ben Salman blijkt dat dus gewoon te doen. Jij kent Ben Salman niet? De zanger Ben Salman, die knappe winnaar van ‘Zangers met talent’? God wat een gozer. Als ik die vent op tv zie, krijg ik al jeuk in de kut. En dan moet ie nog beginnen met zingen. Die Ben Salman mocht ik dus interviewen voor ‘Harde mannen’, je weet wel die website voor bekende kerels. Die site wordt dus ook veel bezocht door vrouwen. Vind je het gek, de een na de andere hunk komt daar voorbij.

Henk had minstens zestig kilometer in de benen toen hij zijn woonplaats naderde. Het wekelijkse rondje wielrennen op zondagmiddag zat er weer op. Terwijl hij een groot kruispunt naderde, passeerde hem een dame op leeftijd. Die elektrische fietsen waren niet normaal. Dat een bejaarde tante hem zo voorbij kon sjezen was ronduit absurd. Bij het rode verkeerslicht haalde hij haar weer in. Ze droeg net als hij een zwarte valhelm. Hij knikte haar toe.

‘Mevrouw?’