Toen ik op donderdagmiddag het kantoor verliet, trof ik Timmer in de fietsenstalling. Hij stond te praten met Sjon, een van de conciërges. Ze keken naar de blauwe lucht, ze wezen er zelfs naar. Op het moment dat ik voorbijfietste, ving ik het woord ‘strand’ op. Het was Timmer die het zei. Net als ik verheugde hij zich waarschijnlijk op een dagje naaktstrand.
Ik was er al vroeg de volgende vrijdag, want het zou warm worden. Als vanzelf wilde ik neerstrijken op mijn favoriete plekje, tot mijn oog viel op de duintjes. Ja, dat was natuurlijk ook een optie, lekker rustig in een duinpannetje. Eenmaal uitgekleed en languit op de handdoek was ik binnen de kortste keren zo zen als Boeddha. De temperatuur liep op, de zon straalde en de koele zee riep. Zonder aarzelen rende ik naar het water en dook in de branding, volledig kopje onder, mijn haar was toch al een hondenbos. Toen ik proestend bovenkwam, zag ik Timmer naderen in de verte. Hij was niet alleen.
Het duurde even voor ik in de bolle gestalte naast hem Sjon de conciërge herkende. Sjon? Was hij ook naaktstrandliefhebber? Alsof ik het duo niet had opgemerkt dook ik de duinpan weer in. Even later stonden én Timmer én Sjon er ook, naakt als slakken zonder huisje. Grijnzend maar zwijgend staken ze ter begroeting synchroon hun rechterhand op. Ja, oké, en nu, dacht ik, was het de bedoeling dat Sjon aanschoof in de pan? Het kon, maar dan lagen we wel hutje mutje. Timmer was ik ondertussen wel gewend, die had zijn vertrouwenwekkende Donald Duck handdoek alweer uitgerold ter linkerzijde. Voor Sjon bleef een krap stukje ter rechterzijde over, maar hij klaagde niet. Zijn handdoekje was wel wat klein om als volwaardig badlaken dienst te doen.
Gastvrij als ik ben, maakte ik wat ruimte vrij op mijn handdoek. Zo kon Sjon zijn kolossale bovenlijf op zijn eigen doekje laten en zijn korte onderlijf bij mij. De kennismaking met zijn flinke geslachtsdeel zo dichtbij was daardoor confronterender dan verwacht, maar alles went. Sjon zag mij natuurlijk kijken en gaf me een vette knipoog. Daar maakte ik uit op dat ik het geval best even ter hand mocht nemen. Inderdaad, hij protesteerde niet, zijn diepe zucht leek eerder aanmoedigend bedoeld.
De knoeper, lichtjes opgesteven al, lag zwaar in de hand, als een forse komkommer van de Jumbo. Niet groen, natuurlijk. Het voelde een beetje gek om Sjon zo vast te houden, want zo goed kenden we elkaar niet. Zo kon ik me bijvoorbeeld niet herinneren hem ooit een hand gegeven te hebben. Dus om nu dit intieme lichaamsdeel vast te grijpen was op zijn zachtst gezegd apart. Nu was ik door Timmer al wat gewend geraakt aan grensoverschrijdend gedrag, dus dit was te beschouwen als een volgend stapje op een glijdende schaal. Terwijl ik rustigjes wat trok, verkenden Timmers vingertoppen mijn buitenste en binnenste schaamlippen, een goddelijk gevoel dat mijn grip om Sjons stijve deed verstrakken. Hij lag achterover, ogen dicht en de mond een weinig open. Hij had het fijn.
Zoals ik wel verwachtte, bepaalde Timmer niet veel later hoe een en ander plaats moest vinden. Het leek alsof hij handelde volgens een strikt plan. Ik moest plaatsnemen op mijn zij, mijn hoofd op Sjons bolle onderbuik als kussen, mijn linkerbeen een iets omhoog, zodat Timmer zijn inmiddels uit de kluiten gewassen penis achterlangs het walhalla in kon steken. Als gevolg van zijn wippende bewegingen stootte mijn hoofd telkens even Sjons komkommer aan, die ik om die reden net zo makkelijk even in de mond kon nemen. Nou ja, net zo makkelijk, met wat opensperren uiteraard.
Zo reden we daar op een warme zomerse vrijdag door het land van seks. We deden diverse pittoreske plaatsen aan, smaakten royaal van sappen en brachten elkaar talloze keren op ongekende hoogten. We hadden de zee om af te koelen en weer schoon te spoelen, zodat we daarna met frisse zin opnieuw konden beginnen. We zweetten als otters, het zand plakte overal, maar het was gezellig. Heel gezellig.
Reactie plaatsen
Reacties