De VOE

Ik schrik wakker, hij ligt er nog. Wie? Even mijn ogen open doen. Sebas? O, oké, Sebas. Ja, natuurlijk, Sebas, hè hè. Wie anders? Op zijn rug, ogen gesloten, regelmatige ademhaling, nog diep in dromenland. Zou hij, net als die anderen die lagen waar hij nu ligt, ook een VOE hebben? Een hoe? Nee, een VOE, een Vroege Ochtend Erectie. Zo’n nutteloze stijve. Een NSL, een Nutteloze Stijve Lul, ook wel NSP. Hoezo nutteloos? Nou ja, zonder nut, een soort oefenerectie, zonder verdere consequenties. Misschien straks onder de douche, als ie ‘m nog heeft. VOE’s komen en gaan, dus als ie ‘m nog omhoog heeft tijdens het douchen en het warme water extra stimulans geeft, dan, ja dan kan het een beetje nuttiger worden. Of ik nu zelfbevrediging bedoel? Klopt, masturbatie middels aftrekking. Dat kunnen ze zelf, hoor, mannen, daar hebben ze mij niet voor nodig. Of het echt nuttig is, zo’n aftrekbeurt? Tja, nuttigheid heb je ook in gradaties. Hoe nuttig is het om je zaad door het doucheputje te laten wegvloeien? Ik weet het niet, het is ook veel te vroeg om daar al over te filosoferen. De vraag waar het nu om draait, is: heeft Sebas een VOE? Dat wil ik weten. Niet zo ingewikkeld om uit te vinden, of course. Mijn hand overbrugt het onderlaken (ja, ik heb een breed bed) tot het op heup stuit. Sebas slaapt rustig door. Vingers bestijgen het lichaam, heupbeen, behaarde onderbuik… Ja, hoor, bingo, een behoorlijke VOE! Slaapt Sebas nog of doet hij alsof? Droomt hij over iemand, een vrouw, mij, die een hand om zijn VOE legt? Gewoon om even af te tasten wat voor ochtendvlees zij in de kuip heeft. Zijn snurkje klinkt theatraal. Zijn eikel past niet in zijn voorhuid, zo’n VOE is het, een tafelpoot is er niets bij, qua hardheid, hè, niet qua lengte. Sebas blijft een mens. Ik moet er niet aan denken, zeg, een tafelpoot. Hardhout. Ik overbrug nu helemaal het onderlaken en bestijg Sebas. Zijn ogen zijn nog dicht, zijn glimlach verraadt zijn gevoelens. De VOE treedt binnen. Dit kan nog nuttig worden. De zon komt op. De VOE pookt zachtkens.