Lesbootje

De nieuwjaarsbijeenkomst op het gemeentehuis was meestal een suf gedoetje. Onbezielde toespraken, saai geleuter, voornemens die voor 1 februari al zouden sneuvelen. Wat zeg ik, nog voordat de borrel begon, wist geen enkele genodigde nog wat er allemaal gewauweld was achter die microfoon. En ook al was het Dry January, iedereen keek uit naar de borrel. Daar begon het echte netwerken, met een glas in de hand transformeerden alle aanwezigen tot authentieke personen. Of nee, zelfs daar niet, zelfs daar droegen mensen hun zelfverzonnen status uit, de bluf, de buitenkant, het plastic. Ook ik. Ik nam een glas droge witte, terwijl ik helemaal niet van wijn hield. ‘Spa Rood’ was my middle name, alcohol bracht gevaar. Na een paar slokken voelde ik het al in mijn benen. Statafels zijn dan handig om je evenwicht te bewaren. Het was toen al vijf uur geleden dat ik een broodje kaas had verorberd. Oude kaas om precies te zijn. De alcohol zakte via mijn onderbuik zo mijn dijen, knieën en kuiten in. Zwabber de zwabber. Nog een paar slokken en mijn tong zou dik gaan klinken, welk onderwerp ik ook zou gaan bespreken. Met wie dan ook. Meestal waren het mannen. Mannen in pakken vaak, te oude mannen in sleetse kostuums. Met stropdassen om.

‘Hallo’
Ik keek op van mijn telefoon. Je moet toch iets op een receptie. Netwerken kan. Maar het kan evenzogoed niet. Het was een dame, een sjiek geklede dame, zeker tien centimeter langer dan ik. Ik werd me opeens heel erg bewust van mijn spijkerbroek en houthakkersbloes. Zij droeg een dure jurk in stemmig grijsblauw met blote armen en schouders waarover in ongekende nonchalance een antracietkleurige stola hing. Ze had een prominente boezem. Het is afgunst dat borsten van andere vrouwen mij triggeren. Die van haar hadden zelfs tepels met doorzettingsvermogen, punten die bh en jurk trotseerden om zichzelf ordinair aan het plebs te tonen. Ik hield ervan, dat ordinaire, vooral omdat het de onlogische combi van fatsoen en onfatsoen vermengde. Het verwarde. Ik was dan ook zwaar in de war.

‘Dag,’ knikte ik. Die tepels deden me blozen. Maar ik maakte me geen zorgen. Ik wist dat anderen mijn blozen aantrekkelijk vonden. En zo is het, de een bluft met dikke tieten, de ander met rode wangen. De vrouw gaf me een brede grijns wat kuiltjes in haar wangen gaf. Ze dronk wijn, net als ik. Liet de alcohol haar ook al zwabberen? Ze kon nog zonder statafel.

‘Ook op pad?’
Op pad? Ja, zo kon je het zien, vrouwen op pad, vrouwen zonder mannen, vrouwen op zoek naar avontuur. Je herkende ze zo. Tepels door de stof van hun dure jurk. Blootgesteld aan hormonen, warme kruizen, zwoele blikken.
‘Ik loop ze allemaal af, alle nieuwjaarsrecepties. Dit is de tiende.’ Ze goot haar glas leeg in haar mond. Precies op tijd om een nieuwe op te pikken van het dienblad dat langskwam. Twee, want ik kreeg er ook een. Dat werd doordrinken voor een Spa-verslaafde.

‘Zag je wat een lekkere ober dat was?’ Ze boerde achter haar hand en trok haar stola omhoog.
‘Nee, sorry, ik val op vrouwen.’ Of ik wilde of niet, haar tieten bleven mijn aandacht trekken. Mijn wangen waren nog roder nu, wijn en opwinding deden het bloed stromen. Ze boog naar voren.
‘Vind je het wat, lesbootje?’ Met haar hand duwde ze haar rechtertiet omhoog. Bijna right into my face. We keken rond of er niemand keek. Er keek niemand.

‘Lesbootje?’ Ik probeerde beledigd te klinken. Echt respectvol had het niet geklonken. Maar mijn woorden kwamen er te vrolijk uit, grappig haast, lollig, alsof ze me gecomplimenteerd had. Ik lachte er ook bij. Dat is wat alcohol doet, de toon waarop je dingen zegt, klopt niet meer. Ik nam een ferme slok. Moed indrinken noemen ze zoiets.
‘Ben je op zoek naar een fijne kut?’
Ik geloofde niet dat ik dat goed verstaan had. Voor de zekerheid maakte ik een beweging met mijn hoofd die het midden tussen knikken en schudden hield. En zodoende onnozelheid uitstraalde.

‘Een sappige?’
Sappige. Zei ze dat echt? Sappige wat? Sappige... Niet. Nee. Echt niet.
‘Dus dit is je tiende nieuwjaarsreceptie?’ neutraliseerde ik het gesprek.
‘Ja, joh, ik ben een echte netwerker, haha.’ En hup daar ging weer een glas. Ze moest een keelgat hebben als een wastafelafvoer. Ze boerde weer en likte haar lippen.
‘Heb je zin om met me mee te gaan, dan?’ Ze kneep haar ogen tot spleetjes toen ze me peilde. Haalde haar neus op. Klakte met haar tong. Ze gaf me royaal de tijd tot antwoorden. Ze tuitte haar lippen, grimaste en legde haar hand op de mijne. Ze had ook houvast nodig, zoveel was duidelijk.
‘Manlief zit in Londen. Zakenman, you know. Is weken weg, soms. Heeft gewoon een Engels kutje daar, weet ik veel.’ Ze leek kwetsbaar opeens, haar ogen waren natter, maar ze vermande zich, vervrouwde zich, slikte en boog voorover.
‘Toe?’

Ik moest ondertussen de kleur van biet hebben. Het was warm en de druk werd opgevoerd. Het antwoord was nee, natuurlijk, obvious, de gedachte alleen al. Wie dacht ze dat ze voor zich had? Alsof elk lesbootje - haar woorden - zomaar de koffer indook met elk wijf dat in was voor een lesbisch verzetje. Ze stond hier nota bene op een receptie met een meerderheid aan mannen. Oké, mannen in vale pakken met hoog water en stropdassen van lik me reet, maar mannen, met mannelijke geslachtsdelen, die mannelijke sekshandelingen konden uitvoeren met willige vrouwen. Dus hoezo ‘lesbootje, ga je mee?’

Ik schudde mijn hoofd. ‘Graag, ehm...’ ik nam een slok koude wijn. Het glas was beslagen aan de buitenkant, ik hield het tegen mijn wang.
‘Kitty, zeg maar Kit. En jij bent...?’ Ze kneep in mijn hand.
‘Katja, ja, ja, zeg maar Kat.’ Ik liet in mijn hand knijpen. ‘Bedoel je dan met ‘meegaan’ ehm, je weet wel, meegaan, dus?’ Meestal was ik helderder in mijn taaluitingen, maar het zat er even niet in op dat moment.
‘God, Kat, doe nou alsjeblieft even niet zo onnozel. Meegaan is meegaan en vervolgens de consequenties dragen van dat meegaan. Snappie? Kom, we pakken een taxi.’

De taxichauffeur reed stevig door. Hij kende de straten van Den Haag - eenrichtingsverkeer, busbanen, verkeerslichten die snel op groen sprongen. Hij keek gretig in de spiegel waar hij Kit mij zag bekken. We proefden naar witte wijn, dan kon haast niet anders. Ik was blij dat ik geen chips had genomen, of erger, een toastje met een knoflookachtige substantie. Ze had een flinke tong die ze ver naar binnen duwde. En spuug, er was spuug all over the place, het droop uit onze monden en vormden draden tussen onze kinnen en lippen. Ze had mijn hoofd klemvast tussen haar stevige handen, ik kon geen kant op, gesteld dat ik een kant op had gewild. Ik liet haar, het was onontkoombaar, onontkoombaar verrukkelijk vooral. Mijn hand die rustig op haar bovenbeen had gelegen gleed tussen haar benen, niet bewust op zoek of zo, gewoon bewegend langs haar verhitte vlees dat zacht voelde en mee veerde met de druk van mijn vingers. Er toeterden auto’s, de chauffeur moest op de weg letten, niet op de achterbank. Hij was aan het werk.

De taxi dropte ons in een laantje met villa’s in de Vogelwijk. Ik had niet anders verwacht eigenlijk. Kit trok me mee over het grindpad, een horde die ze ondanks haar stiletto’s moeiteloos nam. Ik stampte er met mijn Dr. Martens plomp achteraan, mijn pluchen hippietas deinend op mijn kont. Qua kledingstijl pasten we niet helemaal bij elkaar, qua milieu nog minder. Naast de voordeur was een vijver waarin onafgebroken een met spotlight uitgelichte Manneke Pis stond te pissen met een behoorlijke piemel en bijbehorende straal. Zoiets werkt altijd op de blaas, althans bij mij wel, dus het eerste wat ik deed toen we achter de voordeur stonden was vragen naar het toilet. Toilet ja, daar was het het huis voor. Thuis had ik gewoon een wc, die ik de plee noemde, maar Kit had een toilet. Het geurde er naar lavendelzeep en de wc-borstel, pardon, toiletborstel vertoonde geen sporen van eerdere gebruikers. Het was er spik en span. Als je zou willen kon je met een gerust hart een handje water uit de toiletpot nemen. Zelfs als Kit er net geplast had en niet doorgetrokken, want haar pies zou ontegenzeggelijk naar witte wijn proeven. Het ruisen van de spoelbak klonk als muziek in mijn oren, het fonteintje sijpelde als een bergbeekje. In de spiegel fatsoeneerde ik de strobaal die bedoeld was als mijn kapsel, stiftte mijn lippen bij en maakte een extra knoopje los van mijn houthakkershemd. Zo, wat het plan ook was, ik was er klaar voor.

De huiskamer was kolossaal. Er stonden twee bankstellen, een witte van leer en een antraciet stoffen loungeset gericht op een beeldscherm waar ze bij Pathé Buitenhof jaloers op zouden zijn. Kit hing achterover op de leren bank, haar jurk strak gespannen halverwege haar gespreide dijen. Ze had opvallend knokige knieën viel me op, zeker in relatie tot de overige formaten van haar wulpse lijf. En ja hoor, ze zat alweer aan de wijn. En ook ik moest eraan geloven gezien de bel op de glazen salontafel. De kamer was stemmig geel verlicht met talloze minispotjes die als sterren aan het plafond prijkten. Even vroeg ik me af of onze stemmen de ruimte wel konden overbruggen zonder te schreeuwen. Maar toen Kit op zachte toon begon te praten wist ik dat ik me voor niets zorgen had gemaakt over de akoestiek.

‘Trek alles maar uit, lesbootje.’
Het was een commando, een dwingend commando, maar terloops uitgesproken. Ik had het niet hoeven doen, natuurlijk, gewoonweg weigeren, gewoon in plaats daarvan stoïcijns mijn glas leeg kunnen lebberen, mijn tong uit kunnen steken, mijn middelvinger op kunnen steken. Fok jou, heterootje, kunnen roepen. Maar ach, waarom? Waarom meegaan, helemaal met een taxi door Den Haag, van het stadhuis naar de Vogelwijk. Ik had haar onderbroek al gevoeld in de taxi, heel even, heel gek. Het kussentje van haar schaamhaar. Of misschien haar schaamlippen, want dat kon ook, geprononceerde binnenste en buitenste schaamlippen. Of én én. En dan hier arriveren, in die villa, en dan een beetje gaan tegenstribbelen. Dus ja, ik kleedde me uit, helemaal, zonder gêne, met mijn ogen strak op Kit gericht, en naar mezelf kijkend in de enorme raampartijen. Mijn kleren dumpend op het Perzisch tapijt. Als laatste mijn bh en string.

‘Wacht met die string. Kom eens hier.’ Ze ging rechtop zitten, stak haar hand uit en streelde mijn kruis. Teder, met een paar vingers, over mijn lippen, door mijn gleuf. Ik was nat daar en dat werd niet minder als ze dat bleef doen. Ik sloot mijn ogen, wiegde mijn heupen op het ritme van haar vingeren.
‘Geile lesbo,’ kreunde Kit en sjorde het textiel omlaag. ‘Benen wijd,’ beval ze. ‘Wijder!’ Haar tong die zich eerder al in mijn mond had begeven, likte mijn poes, voortvarend, zorgvuldig, aanhoudend, opzwepend. Haar warme handen omklemden mijn billen met priemende vingers. Haar beffen ging gepaard met een dierlijk snuiven. Ze maakte me botergeil, maar ik gaf geen kik. Nog niet. Je houd je toch in bij vreemden.

Het was geen gezicht, mijn vaginale sappen hadden haar lippenstift uitgesmeerd over de onderkant van haar gezicht. Een clowntje, dat was ze, een triest clowntje, dat bijkwam met een slok wijn. De typische Kit-dronk, hoofd achterover, klok klok klok. Glas leeg, boeren, lippen likken. Ik stond op de Pers, met knikkende knieën en nat schaamhaar, in afwachting op het vervolg. Het was donker buiten, behalve mijn blote weerspiegeling in de ramen was er niets te zien op wat lampjes na van de buren. Misschien konden ze ons ook wel zien in deze toonzaal met etalageruiten. Een klant die een naakte paspop befte. Kom dat zien, komt dat zien. De buurman had zijn verrekijker uit de kast gehaald. Hij was vogelaar maakte hij zijn vrouwtje wijs. Ondertussen zoomde hij in op activiteiten die het daglicht niet konden verdragen. Of, nou ja, waarom ook niet. Nee, het was niet normaal met je lusten te koop te lopen of in de etalage te gaan staan. Maar jezus, was seks niet het meest menselijke op aard? Er klonk een stemmetje in mijn hoofd: nee, Katja, als we het doen, dan achter gesloten gordijnen en nooit in het openbaar. En zeker niet zo pervers als het er toegaat in huize Kitty in de Haagse Vogelwijk.

Over Kitty gesproken. Ze had haar jurk uitgetrokken en stond in haar lingerie - want ja, om het prachtigs wat ze aanhad nou een onderbroek en bh te noemen... Ze stond in haar sexy lingerie, de flinke borsten zwaar, haar kont als van een Belgisch werkpaard en een doordrenkt kruis. Ik wachtte op haar volgende commando. Maar het geluid van de opengaande kamerdeur bracht ons vanuit het paradijs in de realiteit. Er stond een griet in de deuropening met niet meer dan een onderbroek aan.

‘Mam, heb jij mijn vibra gezien?’ Het kind kauwde met open mond op kauwgom en streek met een hand door haar lange loshangende haar.
‘God, poes, je ziet toch dat ik bezig ben.’
‘Ja, sorry. Waar kan dat ding dan zijn? Ik wil ‘m nu. Ik ben hartstikke... kan ik die van jou niet lenen?’
‘Als je dat maar uit je hoofd laat.’ Kit wenkte met haar hand. ‘En kom je effe netjes voorstellen aan Katja. ‘t Is een lesbootje.’ Met een soepele beweging bevrijdde ze haar memmen uit de kooi van haar beugel-bh. Haar tepels keken me opgelucht en nieuwsgierig aan. Licht smalend ook om wat ik aan tieten inbracht. Kan dit ook een vrouw zijn, zag ik ze denken, met zulke tietjes. ‘Het is een lesbootje,’ zei de rechter tegen de linker. ‘O ja,’ reageerde de linker, ‘ik ken anders lesboos genoeg met prammen als Parmahammen.’

‘Hoi Katja, ik ben Poes,’ zei het kind dat haar hand uitstak die ik schudde. Ik gaf haar hooguit 20 jaar. Ze was lang en slank, had lang bruin haar en grote stevige borsten met net zulke tepels als Kit.
‘Poes? Heet je echt zo?’
Het meisje lachte verlegen. ‘Marloes, eigenlijk, maar ze noemen me hier Poes.’
‘Poes, Kat, Kit, wat maakt het uit, Kat,’ bemoeide Kitty zich ermee. Ze was ondertussen net zo naakt als ik. Net zo dan in de definitie van ‘zonder kleren’, want Kitty’s naaktheid verschilde dag en nacht van mijn naaktheid. En dan heb ik het nog niet eens over Poes’ naaktheid die gewoonweg oogverblindend was. Nog steeds had ik haar hand niet losgelaten. Ik had zelfs mijn linkerhand op haar schouder gelegd. Ik voelde haar sleutelbeen onder haar warme zachte huid. We waren even lang en keken in elkaars zoekende ogen. Ik denk dat ik het was die vooroverboog en haar op de mond kuste. De zachte volle lippen gaven mee. Poes zoende terug.
‘Houd daar onmiddellijk mee op,’ riep Kit verontwaardigd. Of gespeeld verontwaardigd, dat zou ook kunnen, want ze sloot zich bij ons aan en legde een hand op onze billen. ‘Stoute meisjes.’

Toen Poes en ik onze monden losmaakten en elkaar met een verlekkerde glimlach aankeken - god, wat een heerlijk snoezepoesje - vond Kit het welletjes.
‘Luister, Poes, terwijl Kat en ik hier aan de gleuf gaan, ga jij maar lekker je vibra zoeken. Tsjop, tsjop.’
‘Maar mam, ik heb overal al gezocht. Hij is gewoon nergens. En nu staat Kat nog ‘ns olie op het vuur te gooien met ‘r geflirt. En ik was al zo horny.’ Ze legde mijn hand op haar koele ronde tiet. Wat een stevig ding. Wat een opwindend lekker stukje vlees. Stuk. Met die priemende tepel. Tepels, want die ander deed net zo hard mee. En die van Kit. En die van mij. Zes stijve spenen, van drie geile wijven. Ik voelde een druppel langs de binnenkant van mijn dijbeen druipen. Was ik ooit zo nat geweest? Ja, afgelopen zomer toen ik in een stortbui terecht was gekomen. Maar dat was anders.

Mokkend maakte Poes zich van me los. Achteruitlopend verliet ze de woonkamer, haar prachtige bruine haar als gordijntjes langs haar witte gezichtje. In de deuropening blies ze me nog een kushandje toe. Toen was ik weer alleen met Kit, die zich achter me had opgesteld.
‘Zo, lesbootje, nu wij weer.’ Ze sloeg haar armen om mijn romp en kuste mijn nek.
‘Wat een prachtige dochter, Kit, wat een mooie vrouw.’ Ik legde mijn handen achter mijn hoofd. Kit boog zich naar voren om mijn hals te kussen. Ik hield mijn hoofd achterover en voelde hoe Kits handen mijn borsten streelden. Haar warme handpalmen prikkelden mijn tepels. Als ze zo voort zou doen, kon ze me zomaar naar een orgasme leiden. Zonder aanraking van mijn klit. Echt, ik zweer het, zonder aanraking van mijn poes. Poes, mmmm, die zalige Poes, die het nu moest doen met een verloren geraakte vibrator. Terwijl ze toch ook...

‘Aah,’ klonk het opeens uit mijn mond, ‘aah, aah, aah.’ Het was mijn authentieke geluidje onder bepaalde omstandigheden, maar hier in Kits villa had het iets aanstellerig. Ik had geen alternatief, het was een oergeluid, zoals het rommelen van de donder of het kakelen van een kip. ‘Aah, aah, Kitty, Kit, Kit met je kut, Kit met je kut!’ Serieus, ik lijk wel debiel als het erop aankomt. En ik ben universitair geschoold, hoor. Laat je niet van de wijs brengen. Ik heb Multatuli gelezen en Joost van den Vondel. Als je verdrinkt in hormonen ga je kenbaar brabbeltaal uitslaan, tenminste, ik wel. En ik krijg behoefte aan sabbelen op spenen. Onverklaarbaar. Instinct waarschijnlijk. Je hebt dan weleens, ziet weleens van die vrouwen, in van die films - niet dat ik die kijk - die op hun eigen tepels kunnen zuigen. Dan pakken ze zo’n tiet beet en, nou ja... De dag dat ik dat bij mezelf... dat zou zo wow zijn.

Kit trok haar handen van me af.
‘Voorover, jij,’ snauwde ze me toe. Maar zo lékker snauwerig dat alles wat nog niet aan stond in mijn lijf direct aan sprong. Poing! Daar stond ik dan, handen op de zitting van de witte bank, kont in de lucht. Wat nu? Ja, wat denk je onnozele, je toont je totale boulevard of horny dreams aan de by far meest geile Hagenese en je vraagt ‘wat nu’? Met mijn kop omhoog zag ik Kit in de weerspiegeling van de ruit. De buurman met de verrekijker was allang klaargekomen, zijn pik was waarschijnlijk alweer in opbouw. Ik slaakte een diepe zucht. Toen kwam ze, met een geluid dat deed denken aan een neerstortend vliegtuig dook ze op erogene zône numero uno van Katja Meijer van de Willem Bilderdijkstraat 64, 2 hoog. Hoe een tong iemand het paradijs in kan duwen. Ik zou het ook niet geloven als iemand het me vertelde. Maar het gebeurde. M’n kut, m’n reet, m’n gat, m’n kont, alles was één stuiterend plantsoen van... Ach, hou toch je kop. Al die stomme vergelijkingen. Ik kwam, bleef komen, en dat hield nooit meer op. Zo, dat is gezegd, dat neemt geen lezer me meer af. Het was de moeder van alle orgasmes. Klaar. Uit. Punt.

Ik weet niet hoe jou dat vergaat, klaarkomen, maar ik wil die gelukzalige gevoelentjes dan graag nog even vasthouden en koesteren, nog even, zoals de yogajuf zegt, navoelen. De hormoonstorm laten bedaren, reflecteren op de daad en evalueren. Not, haha. Gewoon even nasudderen, opdrogen, naspel, kussen, aaien, strelen. Wat dat betreft zat Kit vanzelfsprekend in een andere fase van opwinding. Ze had mij ‘gedaan’, nu was het mijn beurt om haar te ‘doen’. Maar jee, ze moest even wachten, gewoon een paar minuutjes. Maar nee, hup, ze trok me nog half-orgastisch overeind. Mijn schaamlippen gingen nog als kieuwen open en dicht. Mijn kut neuriede een liedje. Mijn tieten straalden radioactiviteit uit. Mijn kont...

‘Kom mee naar boven, lesbootje, gaan we verder waar we gebleven waren in mijn kingsize bed. Queensize, bedoel ik.’ Kit sleurde me mee de gang in, de trap op, de trap met hoogpolig tapijt, zo lekker aan blote voeten. We renden de overloop over, ik zag Kits billen deinen, ze waren groot, groots, ik zou snel kennis met ze maken. In het voorbijlopen zag ik Poes in haar kamertje zitten, op haar bed, de benen opgetrokken, pruillip. Vibrator niet gevonden, dus. Rennende wijven op de overloop. Wat was dit voor huis? Draaide alles maar om één ding? En waar waren de mannen. In veel huizen heb je mannen. Niet in het mijne, toevallig, maar in veel huizen wel. Je komt ze overal tegen. Op straat, in het café, bij de bakker. Mannen. Leuke en minder leuke. Ik ken er wel wat, vrienden, ze zijn aardig. Maar geef mij maar meiden. Ik hou van meidennijd. Dat gekibbel, dat jaloersige, die mooimakerij, de lippenstift en mascara. De borsten, de vulva’s. De vrouwenkont. Oh, de vrouwenkont. Neem die van Kit.

Ze lag op haar rug op het witte onderlaken. Haar bos hout in twee delen opzij gezakt, de tepels naar links en rechts wijzend. Haar benen wijd en licht opgetrokken. Ze prepareerde haar vlezige schaamspleet, ze trok de lippen met haar vingers open, zodat ik tegen haar roze binnenkantje keek.
‘Pak ‘r, Kat.’
Nu was het mijn beurt om Kit gek te maken. Ik zou haar tot krankzinnige hoogten brengen, zodat ze rijp was voor het gesticht. Opgesloten vanwege een uit de hand gelopen orgasme. Ik streelde en kuste haar benen, te beginnen bij de voeten, de kuiten, de knokige knieën, de fikse dijen, en recht haar delta van heiligheid in. Veiligheid. Ach, geiligheid. Hoe dan ook, de contreien van haar gaarkeukentje, alwaar ze mijn tong bereidde. Ze lag er zo ontspannen bij, de ogen dicht, de mond half open, de handen strelend over haar tepels. Ze opende haar dijen nog verder, ik kroop omhoog en stuurde een tiet in haar spleet. Mijn tepel op haar kittelaar. Deze variant was een spontane daad van creativiteit. Of creativitiet eigenlijk. Opwindend voor beide partijen. In geen Kama Sutra boek te bespeuren. Het gaf grappige sappige geluidjes, Kits slijmvliezen maakten overuren. Het laken onder haar billen was glibberig nat. Ik volgde het spoor van haar geil omlaag met mijn wijsvinger. Kit was een mooie vrouw, een opwindende, ze liet zich helemaal gaan. Mijn gladde vinger vond haar ster die me zonder moeite binnenliet. Ik vingerde teder verder. Kit kreunde zachtjes. Ik bracht mijn mond op haar kut en zoog, likte en kuste. Haar orgasme kwam als een onverwachte lawine, bomen, struiken, telefoonpalen, lantaarns, huizen en hele dorpen meeslepend. Wat achterbleef was ravage, onbehoorlijk lekkere ravage. Kit lag er voor pampus bij, onverstaanbare woordjes brabbelend. Het stadium van krankzinnigheid ver voorbij.

Ik moet even in slaap zijn gevallen, uitgeput door teveel seks. Teveel opwinding. Het eerste wat me opviel toen ik mijn ogen opsloeg, was de stilte van de slaapkamer, ondanks het zachte snurken van Kit. En het tweede was de ranzige geur van ongewassen vagina’s die afstootte en aantrok. Oew, die vingers, m’n mond, m’n borst! Kitty’s lijm plakte overal. Ik likte mijn vingers, voelde onder de lakens hoe mijn schaamhaar stug was opgedroogd. Nog tintelde het daar tussen de broeierige lippen. En dan m’n oksels, zweetgeur code rood, maar ook dat was op een bepaalde manier fijn. De druk op mijn blaas was groot, ik ging op zoek naar de plee, vond een badkamer met een supergroot ligbad. Ertegenover nam ik plaats op de wc-bril en zeek als een koe in de wei. Nou ja, qua hoeveelheid dus. Niet dat ik met mijn staart omhoog in het weiland piste. Toen ik doortrok stond Poes opeens in de badkamer.

‘God, jij ruikt naar wijvenseks,’ zei ze. Ruikt, niet stinkt. Wat moest ik daarop zeggen? Ontkennen had geen zin. Ik lachte besmuikt.
‘Als jij en ik nou ‘s samen in bad gaan,’ vervolgde ze, ‘praten we nog even na over je avonturen met mama.’ Liep ze de hele dag rond in alleen maar een slipje? Ze drukte de stop in de afvoer en opende de kraan.
‘Sop?’ Ze hield een flesje omhoog met een etiket met aardbeien. De driftig spuitende kraan klopte het schuim op.
‘Rozenblaadjes?’ Ze strooide twee handenvol in het bad. Toen gingen we naast elkaar staan wachten tot de bak volliep. De badkamerspiegel verdween achter beslagenheid. De badkamer begon zoet te ruiken. Sterker zelfs dan de geuren die ik verspreidde.
‘Ik doe mijn broekje uit,’ kondigde Poes aan. En ze deed het. Toen zag ik het: de poes van Poes. Kaal als een haarloze kat.

‘Heb je de vibrator nog gevonden?’ Mijn stem klonk wat hees. Ik kon mijn ogen niet van Poes afhouden. Ze stak haar handen in de stijgende vloed. Ze had de mooiste billen van Zuid-Holland. Voor zover ik daar kijk op had. Strak, rond, stevig. Ik legde er voorzichtig een hand op. Koel ook. Vanaf haar stuit liet ik de toppen van mijn vingers over haar perfect gekromde ruggenwervel gaan.
‘Nee, ik denk dat Victoria, de werkster, ‘m ergens heeft gelegd. Nadat ze ‘m zelf even gebruikt had, haha.’ Ze klonk vrolijk. Haar lach galmde door de badkamer. ‘Victoria, die zou je ‘s moeten meemaken. Jee, wat een stoot is dat. Zuid-Amerikaans temperament. Echt geweldig.’
Ik voelde hoe de druk op mijn schouders zwaarder werd. Kon ik op tegen deze exotische stoot? Die haar seksmaatjes ongetwijfeld betoverde met een panfluit?

Toen kwam het mooiste en fijnste van de dag. Ik lag in het heerlijk warme water met het liefste meisje dat ik ooit was tegengekomen in mijn armen. Ik streelde haar zachtjes. We waren glad van het badschuim. Ze liet haar hoofd over mijn arm achterovervallen, zodat haar haar te water raakte en bij het druipende optillen knisperde van het sop. We tongden als bezetenen en grepen elkaar op de intiemste plekken. Hoe vaak kun je seksueel opgewonden raken op een dag. Ik hoor altijd dat het mannen makkelijker afgaat dan vrouwen, maar is dat wel zo? Ik bedoel, ik ben geen nymfomane - nee echt niet - maar de hormonen nemen mij wel altijd heul gemakkelijk in de tang. Ik hou van in bed liggen, ik hou van in bed liggen met iemand, ja, een vrouw, want lesbootje – niet mijn woorden. Ik hou van vrijen in dat bed. Ik hou van klaarkomen. Maar ik hou vooral van de vanilleseks op weg naar het orgasme toe. Eén lang voor- en hoofdspel. Dat leidt tot een dieper, breder en intenser orgasme.

Dat dacht ik allemaal, in het warme bad, filosofisch als ik ben, of, nou ja, gewoon geil. Ik was Poes’ vibratortje, listige vingers die haar kale kutje beroerden. Ik wilde haar overal zoenen. Ook daar waar het niet mocht. Ik mocht in haar armen, ze beet me en kneep me. Dat ruwe had ze van haar moeder. Het was goed. Het wond me op. Tja, dat is nu wel duidelijk.

Toen we onafgedroogd Poes’ bed indoken, kwam als vanzelf standje 69 voorbij. Ik hou van oraal, of eigenlijk alles eindigend op -aal. Hoewel niet a-sociaal. En ook niet triviaal. Kaal weer wel wel, althans als het om Poes’ poes ging. Ik heb geen superlatieven meer in huis. Seks met Poes was kampioensseks. We zouden een medaille krijgen. Van Mark Rutte himself en een zoen van de koning. Ik hoop dan tussen mijn benen, want die baard, mmmm. Oké, sorry. Ik zal me niet meer zo laten gaan. Dit is majesteitsschennis.

Als ik slaap heb ik ruimte nodig in bed. Maar die nacht sliepen Poes en ik ineengestrengeld, onze naakte lijven lekker warm bij elkaar, onder het donzen dekbed. En de volgende ochtend, toen Kit ons ontbijt op bed bracht en tussen ons in ging liggen, gaven we hem weer van jetje. Maar ik hou erover op.

Ik kan niet meer, ik kan niet meer. Maar ik wil zo graag.