Cottage in Susseks

Voor onze vriendinnenvakantie huurden Milly, Renée en ik een cottage in Zuid-Engeland. Milly kreeg de eenpersoonskamer, Renée en ik sliepen in een royaal tweepersoonsbed in de kamer ernaast. Het was er pikkedonker en ongelooflijk stil. We waren alle drie heel moe van de inspannende reis en na een slaapmutsje vielen we als blokken in slaap.

Midden in de nacht schrok ik wakker. Ik lag op mijn zij, foetushouding zogezegd. Ik merkte dat Renée ook wakker was. Ze woelde en trok aan het dekbed. En toen, vanuit het niets, voelde ik haar hand. Niets bijzonders misschien samen liggend in één bed, een aanraking per ongeluk, dat kan, maar ze raakte mijn billen aan. Ik voelde dat het een bewuste actie was, helemaal toen ze mijn nachtpon omhoog trok.

Ik ken Renée al bijna mijn hele leven, we kennen elkaars lijf best goed. Maar seksueel intiem zijn we nooit geweest. Dat had best gekund, want Renée doet vaker dingen over the top. Het kwam vaker voor dat we samen in één bed sliepen, maar we gingen nooit ‘met elkaar naar bed’. Ik ben ook een tijdje getrouwd geweest, hoewel dat voor Renée niet perse een beletsel had hoeven zijn.

Haar hand dus, ik wist er niet goed raad mee. Het bleef namelijk niet bij mijn billen, ze kwam ook bij mijn kut. Ik had misschien moeten reageren alsof ik was gestoken door een wesp. Maar het voelde zalig. Ze deed het zo lief. Het was zo’n sensationele ervaring. Ze kwam half overeind om me nog beter te strelen. Ik draaide me op mijn buik, spreidde mijn benen en liet haar begaan. Ze wist raad met me. Ik vroeg me af of ze dit vaker had gedaan. Renée, van wie ik altijd had gedacht dat ze hyperhetero was.

Ze liet me klaarkomen, haar vingers waren goud. Mijn orgasme was luidruchtig, ik kan mijn climax niet in stilte vieren. Zou Milly in de kamer naast ons mij gehoord hebben? Zou dat erg geweest zijn? Het bleef stil. Renée had alweer de regelmatige ademhaling van een slapende. Alsof er niets gebeurd was! Uiteindelijk belandde ikzelf ook in broeierige dromen vol seks en werd de volgende ochtend pas om tien uur wakker van Renée die me ontbijt op bed bracht.

‘Heb jij, hebben wij...?’ begon ik.

Maar Renée duwde een croissantje tegen mijn mond. De boodschap was duidelijk, ik mocht er niet over praten. Het waren dingen die je deed, niet iets waar je over sprak. Je kon erover schrijven. Dat nam ik me voor.

En Milly dan? Dat was de gedachte die de hele dag door mijn hoofd spookte. Milly, degelijke Milly, met haar huisje-boompje-beestje, mannetjelief, kindertjes, alles op een rijtje. Droge Milly met wie je zo kon lachen. We zaten in de pub na een hele dag buiten. Wandelen, fietsen. Wangen die nagloeiden van de voorjaarszon. We bestelden drie pints of lager. De barman bracht de volle hoge glazen op een dienblad.

‘Can you till it?’ vroeg Milly in haar steenkolen Engels.

We kwamen niet meer bij. De rest van de avond kwam het zinnetje talloze keren voorbij en elke keer lagen we weer dubbel. Grappige Milly.

Ik wilde eigenlijk geen geheim met Renée delen, het sloot Milly buiten. Als mijn ogen die van Renée kruisten, zonden we geheime boodschapjes uit. Het was een kwestie van knipperen, opensperren, kieren of gewoon aanstaren. Ik wilde dat het ophield en ik wilde dat het doorging. Toen we elkaar in het toilet van de pub tegenkwamen, streelde Renée mijn wang. Ik sloeg mijn ogen neer. Ons zwijgen was zowel veelbetekenend als betekenisloos.

Die avond namen we om beurten een bad. Toen ik me in het heerlijk warme water genesteld had, kwam Renée binnen om te plassen. Dat was niet vreemd, dat deden we gewoon. Maar dit keer leek het anders. Ik zag het aan de manier waarop ze haar broek ophees. Te langzaam, te nadrukkelijk. We keken weer. Het was toen dat ik vroeg:

‘En Milly dan?’ 

Renée haalde haar schouders op, zweeg en verliet de badkamer.

In ons tweepersoonsbed hing de geur van badschuim en shampoo. Renée lag met haar rug naar me toegekeerd te lezen. Ik had een tijdschrift waar ik zonder iets te zien doorheen bladerde. Milly rommelde in haar kamertje en bezocht de badkamer. Toen werd het stil. Op mijn bladeren na en Renées omslaan.

‘Is het mooi?’ verbrak ik de stilte.

Het leek het teken waarop Renée had gewacht. Ze draaide zich om. Ik kon haar open gevallen tandpastamond ruiken. Er was geen houden meer aan. Ik moest haar kussen. Ik deed het gewoon. Zoals ik vroeger eigenlijk alleen mijn man had gekust. Met open mond en onderzoekende tong. Het werd gewoon beantwoord door Renée en ik besefte dat ik niet anders had verwacht. Er gebeurde veel in korte tijd. Mijn nachtpon vloog door de kamer. Renée ontdeed zich van T-shirt en pyjamabroek.

Vrijen met een vrouw hoeft je als vrouw niet geleerd te worden. Het gaat vanzelf. Ervaring is niet noodzakelijk. Het grote voordeel is dat je weet dat je soortgenoot fysiek net zo in elkaar steekt als jij zelf. Zo nat als Renée was, was ik ook. Waar ik aangeraakt wilde worden, wilde zij dat ook. Het was fijn, en ik wilde dat ik dit terrein eerder had verkend.

Ik werd wakker van Milly die een douche nam. Renée lag nog te pitten. Ze lag met haar rug naar me toe. Haar warrige blonde kuif stak boven het dekbed uit. Het was nog geen kwart over acht vertelde mijn telefoon en ik viel weer in slaap.

De tweede keer dat ik ontwaakte, was toen Milly haar hoofd om de deur van onze slaapkamer stak.

‘Blijven jullie slapen? Ik heb al broodjes gekocht bij de bakker.’

Ze kwam de kamer in en schoof de gordijnen open.

‘Kijk eens wat een heerlijk weer. Het is koud, maar de zon schijnt!’

Renée en ik kwamen langzaam tot leven. Wat fijn dat Milly het ontbijt al had geregeld. Ze was altijd zo zorgzaam. Ze raapte iets op van de vloer.

‘En van wie is deze pyjamabroek? Hé, en jouw nachtpon, Juul.’

Ze keek me aan. Ik zag aan haar gezicht dat er een luikje openging dat voorheen gesloten was gebleven. Nu zullen we het hebben, dacht ik, ze weet het. Nog voor ik of Renée iets kon zeggen, deed Milly het ondenkbare. Ze trok in één ruk het dekbed van ons af. Zelden heb ik me naakter gevoeld als op dat moment. Maar op Milly’s gezicht verscheen een big smile.

‘Wat hebben jullie uitgespookt?’

Ze sloeg haar hand quasi geschokt tegen haar mond.

‘Waarom weet ik hier niets van?’

Renée en ik keken elkaar aan. Moesten we een verklaring afleggen? Ons verantwoorden? Milly was ons voor met een bizarre mededeling.

‘Dat wil ik ook.’

Even begreep ik niet wat ze bedoelde, maar toen ze tussen Renée en mij in kwam liggen leek er geen twijfel meer te bestaan over haar bedoelingen. Renée en ik draaiden ons tegelijk naar haar toe.

‘En de verse bolletjes dan, Milly?’ probeerde ik nog.

‘Die kunnen nog wel even wachten. Nu eerst mijn eigen bolletjes.’

Met dat ze het zei, begon ze haar bloes los te knopen. Renée, de slet, had binnen de kortste keren Milly’s broek los en sjorde het ding omlaag. Ik lag erbij en keek ernaar, en dacht bij mezelf: hoe heb ik me zo in Milly kunnen vergissen?

Als seks elektriciteit op kon leveren, dan hadden wij de vuurtoren van Beachy Head, die we vanuit ons huisje konden zien staan, een week kunnen laten schijnen. Eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet wat er in ons gevaren was. Ja, Renée nam de leiding, grensoverschrijdend als ze is, ontremd waren we alle drie, maar het meest heb ik me verbaasd over Milly die helemaal los leek te gaan in ons tweepersoonsbed in de cottage aan de Engelse zuidkust.

We begonnen nog zo teder en zachtjes, Renée een borst van Milly en ik een. Een beetje zoenen, een beetje knuffelen. Het was fijn, en zacht en teer. Drie naakte vrouwen in een bed, de natte droom van iedere man en de natte werkelijkheid voor onszelf. Het gebeurde vanzelf, zonder vingers, zonder monden of wat dan ook. De hormonen deden het werk: we werden vloeibaar.

Op een bepaald moment lag ik in het midden. Ik was Renée kwijt. Milly kuste mijn borst dit keer. Of kussen, ze zoog op beide tepels alsof ze nooit anders had gedaan. En toen was Renée terug. Niet dat ik haar zag, maar ik voelde haar des te beter. Mijn god, ze deed dingen met mijn onderkantje waar ik geen woorden voor heb. Ik wilde maar een ding, dat ze dieper ging, nog dieper dan ze al deed. Ik sloeg mijn benen om haar hoofd en trok haar naar me toe. Ook Milly zat niet stil. Ze klom bovenop me, zodat haar lipjes op mijn mond belandden. Wat Renée bij mij deed, deed ik bij Milly. Ze maakte geluiden die ik nog nooit van haar gehoord had. Milly, nette Milly. Maar ondertussen.

Het was lekkere langzame seks, vanille seks, seks waar je loom van wordt, maar waarvan je ook weer energie krijgt. Zodat je eindeloos door kunt gaan, urenlang. Je vriendinnen bijna laten komen, stoppen vlak voor de climax, je inhouden zodat de curve afvlakt en vervolgens weer tergend langzaam opbouwen. Tot dat goddelijke orgasme echt niet meer te vermijden is. Ik kwam zo adembenemend fijn klaar dat ik voor altijd in dat moment had willen blijven.

Zo startten Milly, Renée en ik op enerverende manier een tomeloze vakantiedag, bij wijze van alternatief Engels ontbijt: zonder worstjes, maar met borstjes. We gingen naar buiten toe voor een lange wandeling over de krijtrotsen van de Seven Sisters, en voelden ons de Three Sisters. De stemming was giechelig en opgeruimd. We hadden geen geheimen meer voor Milly, we vormden een intenser vriendinnentrio dan ooit tevoren.

Ik was het zelf die het voorstel deed: ‘Zullen we teruggaan?’ En niemand zei nee. En we liepen in een hoog tempo. Onze cottage lag er uitnodigend bij in de middagzon. Het bed wachtte.

(Met dank aan Julia. Herschreven door Vanille)