Vlielands avontuur

Proloog

‘Dus je weet zeker dat je nooit eerder in behandeling bent geweest?’ vroeg Patricia da Silva, mijn sekstherapeut. Ze keek me wantrouwig aan over haar bril met het gouden kettinkje. De behandelkamer was een steriele witte ruimte die nul komma nul warmte bood. Het meest irritante vond ik de metalen klok met de secondewijzer die schoksgewijs de tijd aftelde. Tik, tik, tik. Daar werd ik helemaal getikt van. Patricia da Silva niet, die wist zich van de prinses geen kwaad. In haar blauwe mantelpakje en dat nuffige sjaaltje om haar slanke hals, die onnozele haarband, dat kladblok op haar knie, die pen tussen haar slanke vingers met gelakte nageltjes. Ik stelde me voor hoe ze zichzelf bevredigde met die tengels wrijvend over haar benepen kutje onder die strakke kokerrok. Dat moest ik niet doen, ik moest dat niet denken, daarvoor zat ik hier nou juist. Patricia behandelde me. Toch kon ik het niet laten. Ik zag hoe ze voorover bukte en me haar heerlijkheden toonde als een vrouwtjesmandril in haar vruchtbare dagen. Ik mocht haar daar kussen.

‘Zo,’ zei ze. Dat was haar stopwoordje, ze was zo’n typische zo-zegger. ‘Zo, je moet me je verhaal dan maar eens voorlezen.’

Moet? Ik moest niks, therapieteef.

‘Goed,’ zei ik, sloeg mijn dagboek open en begon met lezen. Keurig op toon. Want zo was ik: keurig, netjes, fatsoenlijk. Geen idee hoe ik in de behandelkamer van Patricia da Silva terecht was gekomen.

Donderdag 8 juni 2023

“Misschien herinner je je nog dat vorig jaar op donderdag 8 juni de zomer aanving in de vorm van een paar hete en droge weken, typisch zo’n periode die liet zien wat klimaatverandering betekent in onze contreien. Op die dag stak ik over met een bootje van de noordkant van Texel naar de westkant van Vlieland. Waddenveer ‘De Vriendschap’ neemt fietsers en voetgangers mee, ik behoorde tot die eerste groep. Op Vlieland beland je dan via een iconische houten steiger in de Sahara van het noorden, een onafzienbare zandvlakte die Vliehors heet. Die kun je alleen doorkruisen als passagier van de Vliehorsexpres, een enorme vrachtwagen op rupsbanden. Toen ik uiteindelijk in Oost-Vlieland arriveerde, had ik het gevoel alsof ik een groot avontuur achter de rug had. Bij het VVV haalde ik de sleutel op van mijn vakantiehuisje midden in de duinen waar ik een half uur later binnenstapte. Pas nadat ik de deur achter me had gesloten realiseerde ik me hoe stil het was. De hectiek van de laatste maanden, de gekte van de volle agenda, de idiotie van al het werk viel op de deurmat in een keer van me af. De loomheid sloeg zo heftig toe dat ik niet eens meer in staat was mijn fiets af te pakken. Het bankje in de kamer zag er zo aantrekkelijk uit dat ik me er op uitstrekte en vrijwel meteen door slaap overmand werd.

Ik ontwaakte brak, alsof ik een kater had, met koppijn en ledematen die niet echt meewerkten. Onder de koude douche kwam ik langzaam tot mezelf, de waas die om mijn hoofd hing, loste geleidelijk op. In niet meer dan een omgeslagen handdoek verkende ik het huisje dat basic was, maar wel van alle gemakken voorzien. Ik keurde het nostalgische tweepersoonsbed met een hoofd- en voeteneind van metalen spijlen en bijpassende nachtkastjes. Het was aandoenlijke truttigheid die ik wel kon waarderen. Op dat moment was de voorraad koffie belangrijker, want daarmee kon ik het laatste restje sufheid uit mijn hoofd jagen. De zon zette de woonkamer en het ervoor gelegen terras volop in het licht. De warmte was wennen, dat hadden we lang niet meer gehad. Ik pakte mijn fiets af, zocht mijn zonnebril en -crème en ging languit op een van de twee ligbedden. De handdoek viel op de grond, de zon mocht overal komen.

Net toen ik klaar was met smeren klonk een vrouwenstem.

‘Hallo?’

Ik pakte de handdoek van de grond. Vanachter de schutting die mijn terras van privacy voorzag, dook een hoofd op.

‘Hallo? O, sorry, ik wist niet…’

Zo goed en zo kwaad als het ging, bedekte ik me met de handdoek.

‘Maakt niet uit,’ riep ik, mezelf overeind duwend waardoor de handdoek omlaag zakte. Het maakte wel uit, natuurlijk, ik was hier nog maar net of er stond al een ongenode gast op mijn terras. De vrouw kwam helemaal tevoorschijn. Witte legging, strak wit T-shirt, zware boezem. Vriendelijk getint gezicht, geverfd oranjebruin haar. Lichtgevend haast, als vlammen.

‘Ik wist niet dat je, nou ja, naakt lag te zonnen.’ Ze lachte haar verlegenheid weg en keek steels naar mijn bescheiden borstjes die ik opnieuw probeerde te bedekken.

‘Geeft niet,’ herhaalde ik. ‘Wat kan ik voor u doen?’

‘Ik dacht even kennismaken, wij zijn de buren, mijn man en ik, van dat witte villaatje.’ Ze stond naast me, ik moest omhoogkijken om haar aan te kijken, maar de zon belette dat ik haar goed zag.

‘Elly. Elly Muriel. En Jaap. Maar die is momenteel boodschappen doen. Vandaar.’

Vandaar wat, dacht ik. We schudden elkaars hand. ‘Renée,’ zei ik, ‘Renée Vanille.’

‘Leuk, Renée, dat hoor je niet zo vaak. De dochter van een collegaatje heet zo. Maar geen man bij je, of vriend? Of vriendin, natuurlijk? Of vrouw, haha, alles kan, hè?’

Nee, ik had niemand, ik was alleen. Zonder het te weten roerde Elly iets pijnlijks aan, een open wondje. Liefdes kwamen en gingen in mijn leven. Er was er pas een gegaan, de breuk was vers. Alles hing samen met elkaar in mijn leven: mijn lief verdween, ik compenseerde dat door keihard werken en was net op tijd geweest om een burn-out te voorkomen. Het was mijn moeder die me had gewaarschuwd. Zij kende mij. Ze stuurde me op vakantie naar het huisje van een vriendin.

Dit kon Elly allemaal niet weten, maar ze zei: ‘Jouw moeder is toch bevriend met de eigenares van dit huisje?’

‘Eh, ja?’

‘Ja, Tineke kondigde al aan dat jij kwam, dat je de dochter bent van haar vriendin. De tamtam, hè, die snelt je vooruit.’

‘Blijkbaar,’ zei ik gelaten. ‘Wil je wat drinken, Elly?’ Ik hoopte dat ze nee zou zeggen. Tevergeefs.

‘Water, graag, gewoon uit de kraan hoor.’ Alsof ik met bronwater naar Vlieland was komen fietsen.

Zo goed en zo kwaad als het ging, drapeerde ik de handdoek om me heen. Ik besefte opeens dat de tamtam ook berichten over mijn naakte zonnen kon verspreiden. Fuck it, relativeerde ik.

Toen ik weer buiten kwam met het water lag Elly op het andere ligbed.

‘Renée vindt het vast wel goed als ik ook even ga liggen, dacht ik. En ik lig hier vaker, hè, bij Tineke. Die is trouwens ook niet vies van een beetje naakt zonnen. Dat schuttinkje staat er niet voor niets.’

Binnen had ik de handdoek vervangen door mijn bikini die gelukkig bovenop de bagage lag.

‘Het schijnt heerlijk weer te worden van de week,’ rebbelde ze door, ‘goed dat je je bikini mee hebt, staat je leuk trouwens, dat blauw met geel. Ik heb ook zoiets, maar dan als badpakvariant. Boven een bepaalde leeftijd moet je wat meer nadenken over wat voor badkleding je aan kan. Jij bent nog strak, je hebt zeker geen kinderen. Nee, nou, ik heb er drie op de wereld gezet, hartstikke leuke kinderen, maar je lichaam zal het weten, hoor.’

Het duurde bijna een uur om van haar verlost te raken. Haar man Jaap bleek de reddende engel, want hij kwam haar ophalen. Aardige man, pretoogjes in zijn gerimpelde gezicht, donker haar dat hier en daar overgenomen werd door wat grijs.

‘Ik kom haar halen,’ grapte hij met zijn donkere bas, ‘anders zit je de hele avond met haar opgescheept.’ Ik begreep meteen dat daar een kern van waarheid in zat en dat ik gewaarschuwd was voor de komende tijd. Elly moest je een beetje op afstand houden. Ze keek me even aan met zo’n blik van ‘arme ik’, maar ik had geen medelijden met haar. Ophoepelen, ja.

‘We komen je wel weer tegen,’ zei ze. Het klonk haast als een dreigement.

Zondag 11 juni 2023

Het viel mee. Ik kwam ze natuurlijk tegen, het bleven buren, en Vlieland is maar klein, maar ze lieten me met rust. Misschien had Jaap Elly de pin op de neus gezet om mij met rust te laten, misschien was ze zelf tot inkeer gekomen. Hoe dan ook, ik kon de rust pakken die ik nodig had, naakt achter mijn schuttinkje in de zon liggen en de dagen kabbelend voorbij laten gaan. Het was letterlijk onthaasting wat ik deed, ik voelde de energie in mijn lijf terugkeren. De derde dag van mijn verblijf, zondag de 11e, stapte ik al om tien uur op de fiets voor een rondje Vlieland. Het was zulk lekker weer dat ik proviand en strandspullen meenam voor een heerlijke strandpicknick. De zee was nog fris had ik gehoord, maar voor een beetje kou was ik niet bang.

Onderweg dronk ik koffie met appeltaart én slagroom bij Het Posthuys - aanrader! - en vervolgens koerste ik aan op de strandafgang even verderop. Er stonden wat fietsen, maar het waren geen Scheveningse toestanden die ik gewend was op dit soort zomerdagen. Op een enkeling na had ik het strand voor me alleen en dat was een behoorlijk stuk, want het was eb.

Nog voor ik me goed en wel kon installeren hoorde ik gejoel en waar dat vandaan kwam, zag ik een zwaaiende arm. Inderdaad ja, Elly’s arm. Aarzelend bracht ik mijn hand omhoog niet wetend of ik het daarbij kon laten of dat ik naar ze toe moest lopen. Bij het vakantiehuisje kon ik de hele dag naar ze toe lopen, dus waarom hier op strand ook nog ‘s.

Elly wenkte. Haar kastanjebruine haar lichtte fel op in de zon.

Ze had het blauwgele badpak aan waarover ze verteld had, de kleuren een stuk fletser dan die van mijn bikini. Ook Jaap stak zijn hand op, maar zijn gezicht stond verontschuldigend. Ongetwijfeld had hij Elly laten weten mij met rust te laten. Helaas was dat anders gelopen.

‘Gezellig,’ zei Elly ‘wij zitten hier ook net.’

‘Als je lekker alleen wil zitten, moet je dat vooral doen, hoor,’ bromde Jaap.

‘Welnee, Renée heeft best zin in een praatje, hè, Renée?’

Ik had eigenlijk geen keus en dropte mijn spullen op gepaste afstand van Elly in het zand.

‘En het is altijd handig als iemand je rug kan insmeren, ja toch?’ Elly had het voor elkaar. En ach, zo rampzalig was het ook weer niet. Een beetje sociaal doen, kon geen kwaad.

Onder het wakend oog van Elly trok ik zittend op mijn handdoek mijn bikini aan. Jaap boog zich discreet over zijn boek.

‘Wat lees je?’ vroeg ik.

‘O, Jaap leest altijd thrillers,’ antwoordde Elly voor haar beurt.

‘Hoe kom je daar nou bij?’ klonk Jaap geïrriteerd, ‘Ik lees zelden thrillers. Uitsluitend literatuur van Nederlandse bodem. ‘Mauk’ van Jan Vantoortelboom.’ Hij hield het groene boek omhoog.

‘Is dat geen Vlaming?’ Ik kon nogal betweterig uit de hoek komen.

‘O, ja, kan ook, ja, gezien die achternaam zeker. Ben jij een lezer?’

Ik trok mijn bovenstukje recht. Jaap keek belangstellend toe. ‘Ik lees en ik schrijf,’ zei ik en haalde mijn boek van Tommy Wieringa tevoorschijn.

Het werd een geanimeerd gesprek waarin Elly zich nauwelijks mengde. Haar taak was mijn rug insmeren en dat deed ze met volle overtuiging. En toen ze ermee klaar was, at ze luidruchtig een appel.

‘Het liefst lees ik boeken die me aan het denken zetten,’ verklaarde Jaap, ‘boeken met diepere lagen.’

‘Dikke pillen, bedoelt-ie,’ bemoeide Elly zich ermee. ‘Maar daar ben jij ook van, zie ik, dan kunnen jullie elkaar een hand geven.’ Ze knikte naar mijn boek. ‘Wat een turf.’

‘Elly leest vooral de Margriet en de Libelle,’ schamperde Jaap. Hij bedoelde het niet lelijk, hij legde een arm om Elly’s schouder en kuste haar teder in de nek.

‘Ik ben nu eenmaal niet zo van de literatuur. Meer van de titeratuur, haha.’ Ze legde haar handen onder haar borsten en tilde ze op. Met moeite bood haar badpak genoeg ruimte.

‘Gedraag je, Elly!’ deed Jaap quasi streng.

Het was een apart stel. Zo stelde Elly voor om een duik te nemen in het ijskoude Noordzeewater en dat deden we. Terug op ons plekje, drogend in de zon, stroopte ze zonder verdere aankondiging haar badpak half omlaag. Haar tieten hingen loom naar links en rechts, de tepels prikkelend omhoog. Ik concentreerde me op mijn boek, zo goed en zo kwaad als het ging. Ook Jaap besteedde nauwelijks aandacht aan zijn topless echtgenote.

‘Misschien wil jij mij dit keer even insmeren?’ Elly stak mij de fles zonnecrème toe. Haar rug? Ze bleef liggen zoals ze lag, haar memmen op en neer bewegend op haar ademhaling.

‘Toe maar,’ drong ze aan. ‘Jaap heeft het al zo vaak gedaan.’ Jaap bleef verdiept in zijn boek.

Zo spoot ik het spul op haar rondingen en smeerde het zorgvuldig over haar borstbeen, schouders,   hals en borsten. Ze waren stevig en toch zacht, ze waren nog koud van het zeewater en werden warm door mijn strelen. Ze sloot haar ogen en kreunde zacht, vooral toen ik haar tepels aaide.

‘Lekker,’ zuchtte ze.

De huid van haar buik was rimpelig en week waar mijn vingers drukten. Haar navel was diep. Ik smeerde langs de rand van haar natte badpak, twee vingers plagend eronder. Voordat ik het wist pakte ze mijn hand en duwde die onder de stof en liet mijn gestrekte vingers in haar natte schaamhaar belanden.

‘Smeer daar ook maar ‘s,’ steunde ze. Maar ik trok fluks mijn hand terug, niet zeker wetend of ik onaangenaam of aangenaam verrast moest zijn.

Jaap sloeg stoïcijns zijn bladzij om. Mannen zijn zo onnozel, soms.

Met genoeg om over na te denken ging ik op mijn handdoek liggen. Als ik opzij keek rees Elly’s rechtertiet omhoog als de rots van Gibraltar, de tepelerectie nog steeds intact. Gek wijf, dacht ik, wie laat zich nou in het bijzijn van haar man in haar kruis tasten. En dat insmeren van haar borsten voelde ook niet helemaal kosjer. Of wel, en zag ik overal apen en beren en kon een beetje lichamelijke toenadering van een aardige dame geen kwaad? Moest ik mezelf wat meer blootgeven en gewoon met de stroom meedrijven? Ik sloot mijn ogen en kneep ze stijf dicht. Toen ik ze weer opende was de lucht nog blauwer dan daarvoor. Ik kwam half overeind, mijn zicht was scherp, ver op zee kon ik zelfs een vissersbootje onderscheiden dat ik eerst niet had gezien. Ik aarzelde geen moment en trok het koordje van mijn bovenstukje los.

‘Iemand die mij even wil insmeren?’ Soms heeft je stem meer volume dan nodig is.

Het was alsof Jaap ontwaakte, hij keek opeens heel wakker.

‘Tuurlijk wil Jaap jou doen, Renée, hij laat graag zijn handjes wapperen.’ Ze pakte me bij mijn schouders en trok me tegen zich aan, de ronding van haar borst in de holte van mijn rug, een soort houdgreep maar zonder dwang of pressie. Mijn armen hingen losjes langs mijn lijf, mijn voeten wezen links en rechts. Jaap keerde de fles crème op de kop en kneep een handjevol waarmee hij naar voren boog. Het was te veel, te royaal, te genereus, hij kon blijven smeren tot hij een ons woog. Misschien was dat ook de bedoeling, mijn naakte bovenlijf blijvend aanraken, in het bijzonder mijn tietjes die vergeleken met Elly’s rotsen van Gibraltar slechts de duintjes van Vlieland waren. Verandering van spijs doet eten, zegt men, misschien was Jaap allang uitgekeken op Elly, en greep hij nu de kans voor de bescheidenheid van licht geaccentueerde heuveltjes.

Met mijn ogen gesloten voelde ik Jaaps handen glibberen over mijn naakte huid.

Elly lispelde in mijn oor, ik verstond haar niet, nauwelijks, een beetje. Zei ze nou ‘broekje uit’?

‘Trekt Jaap het broekje laag, hmm, het is zo klein, het stelt toch al weinig voor? Het is een leuk broekje, daar niet van, maar hij kan toch ook je billen smeren, hmmm?’

Ik opende mijn ogen en keek in Jaaps grijnzende gezicht. Laat maar lullen, zei dat gezicht. Zijn handen gleden langs mijn flanken, de vingers stopten waar de bikinibroek begon, ze haakten achter de rand.

‘Zie je wel,’ zuchtte Elly hees, haar handen inmiddels op allebei mijn borsten, zachtjes strelend heen en weer bewegend, ‘hij legt de boel daar open.’ En harder, tegen Jaap: ‘Wat denk je, Jaap, heeft ze haar op de poes?’

Jaap haalde zijn schouders op, zijn handen volgden de lichte ronding van mijn buik.

Ineens trok hij zijn handen van me af en Elly volgde zijn voorbeeld.

‘Genoeg geplaagd,’ vatte Jaap samen. ‘Zin in een balletje slaan, Renée?’

Even dacht ik dat hij een seksistisch getinte opmerking maakte, ik zag hem al uit de zwembroek gaan, zodat ik tegen zijn balletjes kon slaan. Hij pakte twee houten klappers en een roze balletje uit de strandtas en stond op.

‘Een beetje bewegen zal je goed doen na al dat lezen, en mij ook,‘ lachte Jaap. Het was zo’n lach waaraan je geen weerstand kon bieden. Althans ik niet. Dus klapperden alsof ons leven er vanaf hing.

‘Je moet ‘m hoog houden,’ riep Jaap fanatiek. Steeds maar die dubbelzinnige taal. Ik had plezier, wé hadden plezier, we hielden hem hoog.

Ze vertrokken eerder dan ik, er moesten nog boodschappen gedaan worden. Ik bleef verweesd achter op mijn handdoek, legde mijn handen onder mijn hoofd en dacht na over Jaap en Elly. Vreemd stel. Pasten ze wel bij elkaar? Ze waren aardig, een beetje over the top, vooral zij met haar weelderige borstpartij. Onwillekeurig liet ik mijn handen over mijn borsten gaan en dacht aan Jaap, zijn lange pezige lijf, de harige benen, de behaarde borst. Hij had een driedaags baardje, een beetje grijs, dat afstak tegen zijn gebruinde gezicht. De donkerblauwe zwembroek, de zonnebril met gelige glazen, zijn donkere haar, zijn grote warme handen die zonnecrème uitsmeerden over mijn tieten, de vingers die in mijn broekje haakten, de opjuttende woorden van Elly om mijn geschoren… pfff. Het was warm. Er liep een man voorbij die keek hoe ik de handen door mijn liezen liet gaan. Relax, meneer, relax, dan doe ik het ook.

Maandag 12 juni 2023

De maandag erop was het minder zonnig, maar wel broeierig warm. Aan het eind van de ochtend fietste ik via een andere route weer naar dezelfde strandafgang. Bij mijn vertrek had ik de fietsen van de buren tegen de muur van hun huis zien staan. Gelegenheid te meer om me op strand echt te wijden aan mijn boek, misschien kreeg ik het wel uit. Bij de strandafgang stond nog geen enkele fiets, het zou goed komen met de verwachte rust en stilte. Toen ik mijn sleuteltje opborg in mijn broekzak en me omdraaide, zag ik hem komen: Jaap. Jaap zonder Elly. Hij stak zijn hand op, ik tilde mijn zonnebril omhoog.

‘Ik zag je gaan, ik dacht al dat je hier naartoe zou gaan.’

Was hij me achtervolgd?

‘Niet dat ik je achtervolg, hoor, dit is gewoon het strand waar Elly en ik altijd naartoe gaan.’

‘Had Elly geen zin?’ Het klonk alsof het antwoord me niet interesseerde.

‘Geen tijd, videovergaderingen, klusjes, je weet wel.’

We liepen naar exact dezelfde plek als de dag ervoor. In het zand kon je nog bijna de afdrukken zien van onze lichamen.

Het was een beetje onwennige situatie met Jaap alleen. We rolden onze handdoeken uit op gepaste afstand van elkaar, Jaap trok zijn kleren uit tot hij naakt was en zijn zwembroek omhoog hees. Terwijl hij het koordje strikte trok ik mijn bikini aan, ditmaal gewoon onder én boven, ik ging niet topless met een man die ik nauwelijks kende.

Toen lagen we daar, ieder op ons zij lezend in ons boek. De rest van het strand was verlaten, er was geen levende ziel te bekennen.

Ik schraapte mijn keel, Jaap keek op van zijn boek. ‘Vindt Elly het wel oké als jij hier zo met mij ligt?’

‘Hoezo, ze weet toch helemaal niet dat jij hier ook bent. Trouwens, we doen toch niks?’ Hij fronste zijn wenkbrauwen. ‘Jij hebt er toch geen moeite mee om hier met een man te liggen?’

‘Nee, nee hoor, ik dacht alleen, nou ja, je weet wel.’

‘Niks aan de hand, Renée. Het is alleen best warm. Zin in zwemmen?’

De branding was rustig, het water nog steeds koud. Toen we eenmaal door waren, bleven we langer in het water dan verwacht, veel langer dan de vorige dag. Zo goed en zo kwaad als het ging, zwommen we evenwijdig aan de kust, schoolslag, borstcrawl, rugslag. We gingen kopje onder en schudden onze natte haren bij het bovenkomen. Moe van de inspanningen namen we naast elkaar plaats aan de waterkant.

‘Dat was lekker,’ zei Jaap.

‘Daar knap je van op,’ beaamde ik.

Onze bovenarmen raakten elkaar, onze eerste reflex was om naar de andere kant te leunen. Vervolgens veerden we terug en raakten onze armen elkaar weer. Jaap voelde warm, hij had een stevige arm, hij was bruin. We keken elkaar aan, we glimlachten, hij had een scheve hoektand.

Het leek me het moment om mijn bovenstukje uit te doen.

We lagen en lazen zwijgend, bladzijde voor bladzijde, de tijd verstreek. Ik naderde het einde van een hoofdstuk, de halve pagina was leeg. Ik keek om me heen, zag in de verte zowaar wandelaars en op zee een zeilboot. Jaap lag ontspannen op zijn rug, het boek in zijn rechterhand. Zijn buik was plat, bovenaan zijn dijbeen, half verscholen onder de pijp van zijn zwembroek,zat een langgerekt litteken dat wit afstak op zijn bruine en behaarde been.

Als ik me opzij boog, kon ik precies bij het koordje van zijn zwembroek. Het voelde nog vochtig aan. Ik trok, het gaf mee. Jaap las gewoon door, of deed alsof, het leek me stug dat je gewoon door kunt lezen als iemand, als een vrouw, zeker een vreemde vrouw, aan het koordje van je zwembroek trekt. Ik rekte iets verder, rolde haast van mijn handdoek, en schoof mijn hand in zijn zwembroek.

Zijn pik voelde koud en slap, zijn schaamhaar was nog vochtig van de zee. Ik onderscheidde zijn eikel, de losse voorhuid, de zachte huid van de stam, het kroezige schaamhaar, de zak met de bescheiden ballen.

Jaap liet zijn arm met het boek zakken. Hij zei niets, maar keek me aan met een blik van ‘dit had ik aan zien komen’. Ik had zijn pik in mijn hand, maar Jaap de situatie, zo leek wel. Zijn boek klapte dicht en hij sloot zijn ogen.

Zachtjes wreef ik het leven in de koele lul, met beheerste en goed gerichte strelingen die de zwellichamen deden vollopen.

‘Neuken?’ vroeg Jaap. Het klonk als ‘Koekje?’ Zeg dan maar eens nee. Ik trok de voorkant van zijn zwembroek omlaag en nam een hap, een zeezoute hap.

Neuken met iemand die je niet zo goed kent, kan onwennig zijn. Het is niet alleen een kwestie van een harde lul die een natte kut binnendringt, het is niet enkel de ritmische stootbeweging waarmee wordt aangekoerst op seksuele bevrediging. Het is ook het voelen en verkennen van een vreemd lijf, het ruiken van unieke geuren, de volledige overgave van jezelf, inclusief je intiemste lichaamsdelen en erogene plekjes, van je tepels tot je clitoris, van je oorlellen tot je anus, en het toelaten van een ander op privéterrein.

Jaap en ik bezochten elkaars privéterreinen, teder tastend en proevend. De zilte smaak en geur van de zee, het opgedroogde korrelige zout op onze huid, en de ruisende golven op de achtergrond tilden ons vrijen naar een hoger plan. Het was alsof de woeste natuur in ons kroop, we kronkelden wild over elkaar heen. We neukten als beesten, gedreven door lust, alsof we op aard waren om alleen dit te doen. Hoewel ik Jaap nog nooit gevoeld had en nog nooit seks met hem had gehad voelde wat we deden op het strand van Vlieland verre van onwennig. Integendeel: de hele wip was een feest van herkenning voor lichaam en geest. Ik kon mij niet herinneren zo fijn te hebben gevreeën.

Met Jaap bovenop me, mijn armen om zijn nek en zijn pik diep in mijn kut, kwam ik met dichtgeknepen ogen klaar. Ik kom gewoonlijk in golfjes die eerst nog klein zijn, maar als het orgasme eenmaal in gang is gezet in meer en grotere golfjes, golven uiteindelijk, die ik niet alleen uit met het bewegen van mijn onderlichaam, maar ook door het uitstoten van nogal pathetische kreetjes die vooral mezelf steeds weer verrassen. Wie weet droegen ze bij aan Jaaps eindspurt naar het walhalla van de seksuele bevrediging. Zijn ademhaling klonk gierend van de inspanning, het oppompen van het zaad uit zijn rondtollende testikels was gewoonweg hard werken. Toen het kwam en zijn gezicht van pure lust verkrampte tot een grimas stokte zijn hijgen voor enkele tellen, alsof hij niet tegelijkertijd én zaad kon spuiten én uit kon ademen. Ik greep hem bij zijn strakke kont en trok hem nog dichter tegen me aan. Hij blies zijn langgerekte kreun in mijn linkeroor. Vervolgens was er even helemaal niets meer. Niets wat ertoe deed. Alleen onze harten die bonkten en onze ademhaling die tot rust kwam.

Zeker vijf minuten bleef Jaap op me liggen, terwijl we kusten en zachtjes onze handen over elkaars naakte lichamen lieten zwerven. En Elly, dacht ik, is dit niet vreselijk voor Elly? Hoe hypocriet kun je zijn?

Jaap stond op, zijn pik slap maar nat. Hij trok me overeind, we liepen naar de zee, ik voelde zijn geil langs de binnenkant van mijn dijen omlaag sijpelen. Het frisse zee water verkoelde onze verhitte lijven. Tot ons middel in de branding stonden we buik tegen buik, borst tegen borst en zoenden elkaar op de mond.

‘Je bent er goed in,’ zei Jaap.

‘In zoenen?’

‘In seksen.’

Ik voelde me trots.

De rest van de middag beheersten we ons, vooral ook omdat niet ver van ons vandaan een gezin met kinderen neerstreek. Voor ons reden om zwembroek en bikini aan te trekken. Op wat kussen en handtastelijkheden na lazen we vooral in ons boek. We klapperden even, doken nog een keer in zee, maakten een wandelingetje langs de vloedlijn. Zo verstreek de tijd in ledigheid en dat was aangenaam. Loomheid maakte zich van me meester.

‘Kom je bij ons eten?’ vroeg Jaap op de fietstocht terug.

‘Dan moet ik Elly onder ogen komen?’ Ik sprak een gedachte uit die door mijn hoofd spookte. Haar man was overspelig geweest door mijn toedoen. Daar was hij natuurlijk zelf bij geweest, maar toch.

‘Je bent Elly heus geen verantwoording schuldig, hoor.’ Jaap klonk laconiek.

Nadat ik het zand en zout van mijn lijf had gedoucht en naar de rozen rook van de douchegel, smeerde ik me in met een bodymilk die mijn huid zijdezacht deed aanvoelen. In de betrekkelijke koelte van mijn slaapkamer, naakt liggend op mijn dekbed, kwam ik tot rust en viel in slaap. Ik droomde dat ik neukte met een onbekende man. Hij bewoog op me, maar ik kon zijn gezicht niet onderscheiden, zijn rug en billen voelden behaard. ‘Vind je het lekker?’ vroeg hij. Riep hij eigenlijk, zijn mond vlak bij mijn oor. Ik probeerde te antwoorden, maar zijn mond op de mijne belemmerde dat. Hij proefde naar port, de zware zoete smaak van rode port.

‘Voortaan zou ik de deur op slot draaien,’ riep hij, ondertussen stevig door naaiend.

Ze hing over me heen, Elly, een flink glas rode port in de linkerhand.

‘Ze neuken je waar je bij staat. Ligt. Haha.’ Haar rechterhand lag plat op mijn onderbuik, de vingers gespreid, een van de vingertoppen tegen mijn klit. Ze knikte naar het nachtkastje. ‘Voor jou ook een portje. Lekker toch?’ Ze nam een slok, de stroperige vloeistof droop terug in het glas. Ondertussen bewoog ze haar vingertop.

Hoelang ik geslapen had, kon ik niet zeggen, mijn besef van tijd leek opgelost te zijn in diezelfde tijd. Elly aan mijn bed was verontrustend en geruststellend tegelijk. Zat ze er al lang, lag die hand daar al die tijd al en wat deed ze met die vinger? Hield ze getrouw over mij de wacht, voorkwam ze dat indringers bij mij binnendrongen, waakte ze over mijn kwetsbaar naakte lijf? Ik sloot mijn ogen weer en voelde Elly’s vingers mijn natte kut betasten. Stroperig was ik, als zware zoete port.

‘Is hij hier geweest, hm, Jaap, hierin bedoel ik?’ Er gleed een vinger naar binnen. ‘Is dat broekje vandaag van je reet gegaan, hm, van je kut?’ Een tweede vinger volgde. ‘Ben jij die slet die je door de buurman hebt laten neuken, hm?’ Ik liet mijn bekken kantelen en kneep mijn billen bij elkaar. Ze bewoog in en uit, het voelde fijn. Tussen mijn oogharen door zag ik dat ze dronk van de port, een flinke teug. Ze likte haar lippen, snoof diep, terwijl ze haar vingers doopte in mijn geil. Belangstellend keek ze naar haar eigen hand, zette het glas neer en boog naar mijn kruis. Ik zette me schrap, ze was als een bom die omlaag suisde naar de krater die er al was. De klap was er niet minder om, haar stroperige portmond plofte naadloos op mijn drijfnatte kutzooi. Poef, had ik willen roepen, maar de zucht die ik slaakte was niet meer dan een laf keelklankje.

Ze befte als een bezetene, haar golvende kapsel ging woest heen en weer op mijn onderbuik. Alsof ze er al eens geweest was, wist ze de lekkerste plekjes te vinden, mijn bekken probeerde haar wild dansende haardos te volgen, omhoog, omlaag, ertussenin. Met alle kracht kneep ik mijn oogleden dicht tot ik sterretjes zag. Zo plotseling als ze begonnen was zo abrupt stopte ze ermee. Ik sperde mijn ogen vragend open, mijn kloppende schede protesteerde.

Er moest drank in, dat was het, Elly zette haar vette lippen aan het halflege glas port en goot de overgebleven hoeveelheid in een keer haar keelgat in. Het hoeveelste glas was dat eigenlijk, had ze hier de hele middag zitten pimpelen denkend aan haar Jaap die de buurvrouw met de kleine tietjes deed?

Ik reikte naar mijn glas, bracht mijn hoofd omhoog en nam een slok. Het vocht kroop warm en zoet door mijn slokdarm omlaag, het versuffende effect van de alcohol liet nog even op zich wachten, maar lang zou dat niet duren. Zeker niet, omdat ik nog een slok nam en nog een. Elly volgde mijn gretigheid met belangstelling, ze hield haar kop scheef als een onnozel hondje. Mijn hand gleed in haar nek en trok haar hoofd naar mijn borst. Als ze hard aan mijn tepels zoog, kwam er port uit. Ze zoog zo hard ze kon, ze likte en kwijlde en slurpte haar eigen speeksel op. Opnieuw liet ik me in het kussen zakken en onderging mijn lot. Het was heerlijk door haar geparfumeerde haar te woelen. Alles proefde en rook zoet om me heen. Zelfs Elly’s kut, die ik niet veel later mocht proeven toen ze volledig naakt bovenop mijn gezicht hurkte, smaakte honingachtig. Maar toen was ik aangeschoten als ik al niet dronken was.

Met een voor mij ongekende toewijding likte ik Elly klaar. Keer op keer liet ik mijn tong door haar doorbloede schaamspleet gaan, met vrouwelijke precisie zoog ik op haar klit en kuste haar schaamlippen alsof het haar mond betrof. Misschien kwam het door de port dat ik er zo onbeschaamd vol voor ging. Seks met vrouwen was mij gewoon, maar normaal gesproken was ik nooit zo vulgair en beestachtig. Op zeker moment betrapte ik mezelf op het strelen van Elly’s aars en in plaats van daarmee te stoppen volhardde ik erin. Ik was door een grens gebroken, zonder dat ik een grens had ervaren. Elly ging er ondertussen op als een tierelier, ze jammerde zo hard dat ik elk ogenblik Jaap in mijn slaapkamer verwachtte om zijn vrouw te komen redden uit mijn moordlustige handen. Niets was minder waar, mijn handen brachten Elly in vervoering.

Op het moment dat Elly kwam - mijn hoofd tussen haar vlezige dijen geklemd - trok ze haar rug hol en maakte geluiden alsof er een graat in haar keel was blijven steken. Even dacht ik dat ze erin zou blijven. Haar oogbollen draaiden weg en haar mond hing open met de tong eruit. De flinke tieten gingen op en neer in de ongecontroleerde ademhaling en hingen opzij als uitgemolken uiers. Toch was ze prachtig zoals ze daar lag, ze was aandoenlijk puur en authentiek. En aantrekkelijk bloot. Ik liet mijn handen over dat weelderige naakt gaan, gevuld naakt, nog niet zoals een vrouw op een schilderij van Rubens, maar op weg ernaartoe. Ik kroop tegen haar aan en sloot mijn ogen.

Waar hij opeens vandaan kwam, geen idee, maar Jaap stond in de kamer. Had hij toe staan kijken, was hij op het geluid afgekomen? Hij had de fles port bij zich en vulde de glazen royaal bij.

‘Nog even een aperitiefje en dan kunnen we over een half uurtje eten. Zijn jullie al uitgespeeld?’

Elly hing over me heen om haar glas te pakken en dronk gretig.

‘Wat je zei, Jaap, ze is goed. Beft als de beste. In tijden niet zo lekker klaargekomen.’

Ik glimlachte schaapachtig. De port dronk als limonade.

‘Misschien wil jij nog even,’ vroeg ik zachtjes maar hoorbaar. Plagend legde ik mijn hand tegen zijn korte broek, vond het lipje van zijn rits en trok het omlaag.

‘Dat wijf is onverzadigbaar,’ giechelde Elly.

Jaap draaide me op mijn buik en duwde mijn benen uit elkaar.

‘Eventjes achterlangs,’ mompelde hij, meer tegen zichzelf, dan tegen mij. Hij prutste wat aan mijn onderkantje met zijn vingers, dacht ik, maar het was gewoon die ene stijve vinger die graag mijn vochtige krochtje in wilde en zijn zin kreeg, de dikke eikel als een bulldozer voorop en de rest er lijdzaam achteraan. Zijn echte vingers werkten zich tussen het matras en mijn lijf om mijn tieten en knepen venijnig. Niet helemaal vanille, dacht ik, of helemaal niet vanille. Jaap wist toch dat je zachtjes moest doen met vrouwen? Wilde hij aan Elly bewijzen dat hij zo’n stevige heipaal was, die stampend en stotend geile kutjes bedwong? Elly wist wel beter, toch? Maar hij pookte onafgebroken door, zijn zware mannenlijf languit over het mijne. Vanuit mijn schede borrelde een warm gevoel op dat zich verspreidde over mijn buik, dijen en borsten. Ik transpireerde als een gek en snakte naar adem. Iedere stoot van Jaap eindigde in een ‘ah’ van mij.

‘She likes it,’ trok Elly haar conclusie.

‘Kont omhoog,’ beval Jaap. Aan zijn stem te horen bevond hij zich in de roes van zijn toestand van geilheid. Het klonk niet aardig, maar ik snapte dat aardigheid losstond van die toestand. Zijn hormonen maakten de dienst uit, er moest zaad gesprietst worden, het was instinct waar hij op dreef. Dus ik trok mijn knieën op, wachtte op Jaaps hernieuwde binnendringing en liet me meenemen naar de top van de berg, naar de rand van de kloof, naar het elastiek voor de bungeejump, naar het de deuropening van het vliegende vliegtuig en gaf me over aan de val die orgasme heet en die gegarandeerd een zachte landing geeft.

‘Godverdomme,’ was alles wat Jaap verzuchtte, ‘godverdomme.’ Vervolgens zakte hij als een plumpudding in elkaar, hijgend en zwetend. Ach, mannen na de daad, meer dood dan levend.

Mijn vagina verkeerde juist in juichende sferen. Ik rolde opzij en proefde de zoete smaak van port. Elly streelde mijn rug en billen.”

Epiloog

Ik keek op van mijn dagboek. Eerst viel mijn oog op de klok, de secondewijzer schokte zenuwachtig in de rondte, tik, tik, tik. Vervolgens keek ik naar mijn sekstherapeut, Patricia, Patricia da Silva. Ze had een knalrode kop, de bril aan het gouden koordje stond op het puntje van haar neus. Volgens mij had ze voordat ik begon te lezen een stijf blauw mantelpakje aan. Ik dacht nog, wat een stijve trut. Nu zat ze in haar niet goedkope lingerie, een blauwe beha en een bijbehorende slip. Ik keek haar vragend aan.

‘Sorry,’ kreunde ze, ‘misschien niet zo professioneel om er zo bij te gaan zitten, maar…’

Ik knikte. ‘Maar je kunt niet anders, je bent ook maar een mens, ook maar een vrouw met gevoelens en gierende hormonen, met een sexy dame tegenover je die geil geile verhaaltjes voorleest. Snap ik toch.’

Ze gaf me een onzeker lachje, Mona Lisa-achtig. ‘Ik ken een goede therapie om je te behandelen,’ zei ze. ‘Daarvoor moeten we naar boven.’ Ze stond, ze mocht er zijn. Ze was er ook. En hoe.

Ik volgde haar op de trap naar boven. Haar broekje spande om haar billen. De traptreden kraakten. Ik liet me graag behandelen.