Uitgelaten

Dorien befte me onder een kastanjeboom, een meter of twintig van het bospad af. Terwijl ze het deed renden de honden onrustig blaffend achter elkaar aan. De kreet waarmee ik klaarkwam, had het geluid van een Vlaamse gaai kunnen zijn. Het weelderige groen - grijs vanwege de schemering die zich aandiende - dempte mijn potsierlijke schreeuw. Vervolgens klonk alleen nog mijn amechtige hijgen dat gestaag normaliseerde. Al die tijd hield Dorien zich koest, bijzonder voor de kletsmajoor die ze was. Ze haalde de rug van haar hand over haar mond om zich van mijn slijm te ontdoen. Ik trok haar naar me toe door haar bij de revers te pakken. Door haar te zoenen kon ik mezelf proeven. Smaak en geur herkende ik van als ik masturbeerde. Onze monden waren nat, vooral Dorien liet haar speeksel overvloedig vloeien. 

In dit deel van het bos lieten we bijna dagelijks onze honden uit, ‘s avonds na het eten. De Audi van Dorien stond er vaak al als ik arriveerde. Hangend tegen de motorkap, wachtend op mij, bekeek ze haar telefoon. De Ierse setter, een gecastreerd mannetje luisterend naar de naam Knul, rende dan al van boom tot boom om overal zijn plas te doen. Vrolijk sprong hij naar teefje Pip, mijn golden retriever, die al die opgetogenheid schijnbaar stoïcijns aan zich voorbij liet gaan. Maar ondertussen. Ze had zich gewoon laten nemen als die castraat nog intact was geweest, ik weet het zeker. Ze konden het meestal goed vinden, Knul en Pip.

Dorien en ik kenden elkaar uitsluitend van het uitlaten. Je komt elkaar vaak tegen, je raakt wat aan de praat, je loopt ‘s met elkaar op. Er was direct een klik, we waren uitlaatvriendinnen, we kenden elkaars levens alleen van wat we er tijdens het uitlaten over loslieten. Oppervlakkigheden meestal, soms ging het dieper. Dorien was wat ouder dan ik, een knappe vrouw, stevig, beetje aan de maat, sjieke kleding, mooie jassen. Dat ze in was voor seks had ik niet kunnen bevroeden, de gedachte was nooit bij me opgekomen, ze had een man en een kind. Toch trok ze me die keer de bosjes in. Ze zei: ‘Ik wil je zoenen.’ Ik dacht nog, nuchter als ik ben, dat kan dan toch hier op het bospad? Er was geen mens te zien. Maar ze wilde niet alleen kussen. Ze wilde me beffen.

Dat zoenen was trouwens heel lekker. De een tongt nu eenmaal beter dan de ander. Dorien was een toppertje. Ze duwde haar tong diep mijn mond in, maar ik mocht ook bij haar. Haar mondholte was warm, ze proefde naar kauwgom met mintsmaak. Ze kuste ook mijn neus en mijn oren, mijn hals, mijn wangen, alles met een onstuitbare gretigheid. Toen duwde ze me tegen de stam van die kastanje, liet haar handen over mijn borsten glijden, liet ze op mijn kruis belanden en wreef erover alsof ze door de spijkerstof heen mijn kut in wilde glippen. Ongeduldig gespte ze mijn riem los, ritste mijn gulp omlaag en trok zonder aarzelen de hele zaak omlaag. Daar ging ze, daar kwam ze, zo inhalig als ze me boven had getongd, zo gretig deed ze dat van onderen. Gretiger, en met een precisie die alleen ervaren beffers is gegeven: de tong spitsend in de gleuf, van achter naar voren likkend, breed de eigen lippen over binnenste en buitenste schaamlippen laten glijden, de kietelaar zuigend alsof het een toverbal is. Dat alles veelvuldig herhalend en variërend. Ik zou het niet zo kunstig kunnen.

Stond ik bij haar in het krijt? Was het de volgende dag mijn beurt haar te doen? De hele dag kon ik aan niets anders denken dan aan het beffen van Dorien. Moest ik haar ook van het pad trekken de bosjes in? Zou ze een jurk of een rok aan hebben, zodat ik er eenvoudig bij kon? Hoe snel zou ze komen door mijn befgestuntel? Ik zocht een website met befinstructies op. ‘Zo bef je het lekkerst,’ stond er. ‘Wacht tot je partner flink opgewonden is. Als haar vagina nat is, lukt het beffen beter en zal zij sneller en heftiger klaarkomen.’ Ja, oké, ik moest maar hopen dat Dorien al geil was, dus. ‘Vingeren en beffen is een goede combinatie,’ liet de website ook nog weten. Oké, oké, oké. Ik kreeg het bij voorbaat al warm.

Die avond was het niet zulk geschikt befweer, het miezerde en het voelde behoorlijk fris. Zwijgend liepen Dorien en ik naast elkaar op het bospad. Ging ik Dorien echt beffen in die nattigheid? Zij moest nat zijn, ja, maar dan niet door regen. We kwamen op de plek waar Dorien mij de bosjes had ingetrokken. In de schemering herkende ik de kastanjeboom.

‘In de auto,’ zei Dorien vanuit het niets.

‘Wat?’ 

‘We seksen in mijn auto. Lekker warm en droog. Doen we de honden in jouw Panda.’

Ze greep me bij mijn hand. De opwinding sloeg toe vanuit het niets. Er was weinig voor nodig mij vochtig te krijgen. Maar hoe zat dat bij Dorien?

Onder jankend protest sloten we de honden op in mijn auto. Ze duwden hun snuiten tegen de kier van het open raampje. De zuurstof was geregeld, het feest kon beginnen. 

Een Audi is een luxe auto, maar dat je de voorstoelen als een matras kon neerklappen wist ik eerlijk gezegd niet. En dat ook nog volautomatisch met afstandsbediening. Het witte leer rook fijn en was fantastisch om op te liggen. Nadat ik me had uitgestrekt kleedde Dorien me behendig uit. Zelfs mijn sokken moesten eraan geloven. Ik lag te kijk dacht ik, maar één blik op de ruiten stelde gerust: alles was beslagen. Nog sneller dan Dorien mij had afgepeld ontdeed ze zichzelf van haar kleren. Zoals gezegd was ze stevig, maar eenmaal bovenop me voelde ze als een verrukkelijke zwaarte. Mijn handen streelden haar rug en billen en als ik rekte, konden mijn vingertoppen de nattigheid van haar vulva voelen. Het was zalig haar zo te strelen en op te zwepen. Haar gekreun vulde de carrosserie.

Het lawaai dat Dorien produceerde, werd nog sterker toen het me lukte mijn mond op haar tepels te zetten. Ik sabbelde alsof ze honing lekte. Het waren zulke lekkere tieten, zwaar en rond, stevig en toch zacht. En ondertussen gleden mijn vingers driftig door haar spleet. Het was zo onwaarschijnlijk geil allemaal, zo geweldig fijn, dat ik me niet eens afvroeg waarom het binnenlampje opeens aanfloepte, ik me niet eens realiseerde dat dat lampje alleen maar aanging als het portier geopend werd. Met gesloten ogen genoot ik van Dorien, hoe ze voelde, hoe ze rook, hoe ze smaakte, de dierlijke geluidjes die ze liet horen, de bewegingen die ze maakte. Met enig wurmen had ze haar hand tussen haar en mijn buik gekregen, zodat ook mijn kutje de volle laag kreeg. Spitse vingers die naar binnengleden, tastende vingertoppen die mijn schaamlippen kneedden.

Maar het lampje ging dus aan. Dat niet alleen, het portier dat geopend moest zijn, ging ook weer dicht. Ik had geen zin me af te laten leiden door geluiden en lampjes, ik wilde alleen maar vrijen met Dorien, alle honing uit haar borsten zuigen, haar lichaam besmeuren met haar vaginale vochten en haar dan weer schoonlikken. Ze moest haar vingers in me steken, nee, haar hele hand, tot aan haar pols aan toe.

Een vrijpartij bouwt op in dynamiek, in heftigheid ook, een orgasme mag wat kosten aan energie. Mijn geseks met Dorien in de Audi kende een absurde wending. Ze leek opeens twee keer zo zwaar, haar ademhaling kreeg een echo, nieuwe armen die mijn schouders grepen waren gespierd en behaard. Het meest curieuze was het ding dat plotsklaps tegen mijn hand stootte waarmee ik Dorien naar een orgasme wreef. Het was stevig, hard zelfs, vlezig, dik, lang, en jezus, toen ik het eenmaal beetgreep, wist ik direct wat ik te pakken had. Ineens zat mijn hand knel tussen Doriens pronte billen en het gewicht van, what the fuck, nog een lichaam: een behaard lijf! Dat dikke lange stijve ding schoot als een hogesnelheidstrein de natte diepe tunnel van Dorien binnen die een opgewonden gil slaakte die ver buiten de Audi te horen moest zijn.

Zeker 150 kilogram aan menselijk vlees, bestaande uit een vrouwelijk en een mannelijk stuk, ging bovenop me tekeer als een wervelwind. Het vrouwelijk deel, ook bekend als Dorien, gaf extatische kreten met een hoog aaah-gehalte. Het mannelijke deel bewoog in oplopende ritmiek als in een dans die steeds sneller ging. Ik voelde harige benen langs de mijne schuiven, teennagels over mijn wreef gaan. Nu mijn handen overbodig waren om Dorien naar het hoogste plan te helpen bracht ik ze een verdieping hoger waar stevige billen zich spanden bij iedere stoot. Het was duidelijk wat er gaande was, maar ik snapte het niet.

Vanonder klonk mijn gesmoorde aandachtskreet. ‘Ik,’ bracht ik uit, ‘ik ook!’ Het klonk als een kind dat net als andere kinderen óók een ijsje wilde, zeurderig, jankerig, verongelijkt. Maar het had effect. De berg menselijk vlees bovenop me kwam tot stilstand als een oude locomotief, dampend en stomend, wachtend op een volgend traject. Er werd geschoven en herschikt: mijn gezicht lag tussen Doriens dijen geklemd, met enig buigen wist ik mijn mond te brengen waar zij wilde dat ik hem bracht. Dat was één ding. Het andere gebeurde uit zicht, van onderen, en bracht een schok teweeg die kippenvel bezorgde over heel mijn huid. Als er een voetbalcommentator aanwezig was geweest had hij ‘goal’ geroepen. Want hij zat, hij zat er helemaal in.

Een Audi mag dan een degelijk automerk zijn, het exemplaar van Dorien kreunde op zijn wielen onder het geweld dat erbinnen plaatsvond. Lekker geweld, heerlijk geweld, verrukkelijk geweld. Mijn zintuigen maakten overuren, mijn hormonen vlogen gierend uit de bocht, mijn erogene zones waren zelden meer benut, mijn kut nog nooit zo diep betreden. We maakten herrie, natuuronvriendelijk veel kabaal, we verstoorden het bos, maar het kon niet anders. 

Als een onweer dat wegzakt in de verte, zo was het opeens voorbij. Ik hoorde het portier opengaan, het lampje sprong aan, de deur viel dicht. Toen was er alleen nog het zachte kreunen van Dorien, de smaak en de geur van haar kut en het zachte vlees van haar dijen. Tussen mijn benen, diep in mijn schede, brandde een aangenaam warm vuurtje.

Mijn lippen plakten toen ik probeerde wat te zeggen.

‘Wiewazzda,’ mompelde ik.

‘Mmmmmmm,’ antwoordde Dorien nietszeggend. Ze had haar ogen gesloten.

‘Wie was dat?’ herhaalde ik, duidelijker articulerend.

‘Zo lekker’ kreunde Dorien.

‘Er was iemand in de auto.’

Dorien opende haar ogen en glimlachte. ‘Doe normaal.’

‘Echt!’

Dorien kuste mijn voorhoofd. ‘We deden het samen, lieverd, en het was goddelijk.’

Ik sloot mijn ogen en bevoelde mijn kruis.

‘Zaad,’ piepte ik. ‘Sperma.’

Vanuit mijn Panda klonk geblaf.

‘De honden,’ stelde Dorien vast. ‘Kom, we gaan ze bevrijden.’

Het duurde even voor we de ontnuchterende handeling van het aankleden voor elkaar hadden. Buiten miezerde het nog steeds.

Zowel Dorien als ik schrokken op van het ontsteken van koplampen van een auto achter mijn Panda. De bestuurder startte en reed ons in volle vaart voorbij.

‘Wie was dat!’ reageerde Dorien.

Nu was het mijn beurt om haar te negeren. Doe normaal, dacht ik.