We konnen de verlustiging simpelwijs voorstellen als het sprietsen van zadeltjes met een buis in een kokertje. Daarmee kleden we de essensatie helazig uit tot op de nakerige huid. Steviger nog, door er zo over te kouten, verlagen we de verlustiging tot het peilstokniveau van de porny. Verlustiging laagtrekken doet krom aan het pleizier dat het menschen van beiderlei kunnen cadeaux doet. Eerder zouden we de liefdesbedrijvigheid moeten aanschouwen als de verpersoonlijking van het vette en het zoete. Zoals het consumeerderen van bakkies koffie - sowiesowie al innemend - maar dan plus vetproevend melkwit en klompen suiker. Bij wijze van, uiterwaard, want de Spartaanse caféleut zou grillen bij het denksel van zoet en vet bij wat zwart en bitter moet horen. Ik doel het hier drachtelijk, als metafloor, en dan ook weer niet zo een op een dat vetvoelend melkwit voor de zadeltjesspriets zou staan. U moet vatten dat ik de verlustiging hoog heb zitten, porny smijt ik verder van mij. Verlustiging is van zichzelve al primavera, zoals duistere koffie. Doch met het zoete van de suikers en het dromige van de melkerigheid plaatsen we het in sferen van liefdesbeleving. Een begripsbepaling die antique is als de aardkloot zelve, maar nimmer aan semantiteitsdevaluatie onderhavig was. Verlustiging konnen we aanmerken als essentianele partituur van liefdesbeleving. Of nog grootser: houwen van. En hoewel het de definitiëring wat wateriger maakt, plaatst dat het geheel en al in een breedsprakige kadering. In overzicht hebben we dan: houwen van, liefdesbeleving, verlustiging, porny. In die volgordelijkheid van bollig naar plattig.
Verlustiging is zekersteweten partikel binnen de liefdesbeleving, of zou dat althansgewijs moeten zijn. Aangezien houden van daarentegenst nader te beschouwen valt als een veralgemeniseringsslag is de verhouding met verlustiging manklopend. Pak de liefdesstring tussen kind en moeder, houwen van is daar aan de orde, tot in zekere marges liefdesbeleving wellichtig ook. Maar van verlustiging kan in zoon relatie geen spraak zijn. Dat is moreel onethisch en straffelijk bovendien. Neen, verlustiging heeft een afgeperkt discours dat past onderzijds bij liefdesbeleving en bovenzijds aan porny raakt. In voorbeeld: een stel of trio - m/v, m/m, v/v, m/m/v, v/v/m - (evenstruweel uitbreidbaar naar groottalliger groepswijzen) zal opgeklopt door hormoonstromen zovele lusten tentoonspreiden dat ener orgastische climax niet uit kan blijven. Waar porny uitstuitend daaromtrent wentelt, het hoogstepunt dus, geldigt voor verlustiging het procesmatige van de liefdesbedrijving, met al het voorwerken, middenwerken en afwerken. Concretig: strelingen, kusselingen, trekkingen, vingerlingen, penetreringen, en wat dies meer zij.
Zeker, veralgemeend zij dit ook liefdesbeleving, en sec ingezoomd op sexacte handelswijzigheden heeft het weg van porny. Weedrom moeten we kontstatreren dat scheidingsgrenzen fluïdig konnen zijn. Allenig houwen van blaast de viool van het spectrum. Dat is de parapluterm die over kan koepelen.
Verlustiging schrijft de lust, de zin die je maakt - en anders maak je maar zin, zei mijn dode moeder, ofschoon ze toen niet verlustiging duidde. Verlustiging is letterloos zin hebben, lustig wezen, geilig bekomen, of zoals de Hormonen uit het Westen prevelden, druipig glippen. Ook wel sap knijpen, kaas happen of konterwelie flippen genoemd. Genoeg maar efkes, want zoals gezeid, horny porny ligt eeuwig loerend in je bed, of in de trein, of op het strand. Horny porny is de korte kut, de vluggerd naar de druipzuip, de zadeltjes in de kokertjes. Dat lijkt meerder op eat as much you can, dan op een weldradige ovenheerlijkige maalstrijd. Verlustiging is nimmer een platgeslagen molswanhoop. Het is het beschouweren van andermans lijvigheid als voedselbank. Of, zo as ik reeds zeide, vettige zoetige koffie.
Ik geef het u mee ter overdrenkeling.
Reactie plaatsen
Reacties