
Als ze wilden vraten ze zo, als wilde beesten, een paar zakken chips leeg. Paprika, onions, naturella, zeewier.
Oftewel vaginasmaak. Zei John. Hij scheen het te weten. Hoe dan? Hoe bedoel je? Hoe weet jij wat vaginasmaak is? Gewoon. Niks gewoon, heb jij met je smoel aan een vagina gezeten? Trouwens, laten we het gewoon kut noemen. Chips met kutsmaak. Maakt niet uit, de vraag blijft hetzelfde, John, heb jij aan een kut gezeten met je mond. Dat ga ik jou niet aan je neus hangen, Droef, het gaat jou geen ene reet aan waar ik mijn mond op zet. O nee? Nee, al zet ik ‘m op een eikel, al duw ik ‘m op een aars. O, ben je er zo een, jij hebt liever een pik dan een kut, dus jij bent eigenlijk een homo? Hoezo dat nou weer, je ken toch gewoon een vent pijpen zonder homo te zijn? Kan. Ja, kan. Je ken toch gewoon een vent in zijn kont neuken, wat is daar opeens mis mee? Hallo, wie een vent neukt, is toch een gay! Per definitie. Hoe? Per definitie. Zo zeg je dat. Hoe dan ook, even terug naar die chips met kutsmaak, dus zo smaakt een kut? Zeewier. Wat? Ja, zeewier, zo smaakt een kut. Las het in een boekje. Een boekje? Ja, een boekje van de bibliotheek. En sinds wanneer komt meneer bij de bibliotheek? Nou, daar werkt anders wel een lekker wijf. Een lekker wijf, een geile bibliothecaresse? Yup. Met een kut die naar zeewier smaakt? Yup. Zo. Dus je hebt het niet uit een boekje? En en. En uit een boekje, en van het proeven. Zo? Ja, ze vroeg het. En? Ja, zeewier. Maar dan zal ik je nog wat vertellen: paprikachips. Wat is daarmee? Paprikachips smaken als pik die in de reet van een vent zat. Jezus. Ja, stond in datzelfde boekje. Heb je dat ook uitgeprobeerd? Nog niet. Jezus, jij bent echt niet te filmen. Geeft die zak ‘s aan.
Reactie plaatsen
Reacties