Noodweer

Die nacht was het zo benauwd dat ik nat van transpiratie mijn pyjama uittrok. Ik slaap eigenlijk nooit naakt, koukleum die ik ben. Het rommelde in de verte, het zou niet lang duren voor het onweer zou losbarsten. De onrust die de bui vooruitsnelde, leek in mijn lijf te zijn gekropen. Ik woelde mijn laken los en wist gewoon niet hoe ik moest gaan liggen.

Het naderend onweer klonk onheilspellend en angstaanjagend. Dat had ik als kind al, angst voor donder en bliksem. Wat dat betreft heeft mijn moeder het verkeerde voorbeeld gegeven. Tijdens een onweersbui ging ze halverwege de trap naar boven zitten, veilig van de ramen en deuren vandaan. Je moest van haar ook uit de buurt blijven van elektrische apparaten, vooral de tv en radio, waarlangs de bliksem zomaar het huis kon binnenrollen.

Slapen zou ik niet zolang de bui niet was weggetrokken. Mijn huid voelde overal klam, mijn hoofdhuid jeukte en ik rook mijn oksels. Had ik maar een bedmaatje die mij kon geruststellen of afleiden, een beetje kletsen, een beetje strelen, een beetje voelen. Seks tijdens een onweersbui, ik kon me niet herinneren dat ooit beleefd te hebben. Ik voelde tussen mijn benen. Geen sjoege. Ik voelde nog eens. Niks, nada, noppes. Tepels hetzelfde resultaat. Weersinvloeden op geilheid: desastreus, althans onweer. Op storm was ik ook niet zo happig. Ik was meer het type voor droog en zonnig weer. Droogte compenseerde ik wel met mijn eigen natheid. En dan bedoelde ik niet het vocht van transpiratie. Hoewel, tijdens goeie seks hoor je te zweten. Of dacht je dat ik mijn bedmaatjes het werk liet doen en zelf lui een orgasme afwachtte? Toegegeven: soms wel. Werken kreng!

Ik knipte het lampje aan op mijn nachtkastje en pakte mijn boek. ‘Luister’ las ik, vijf sterren in de Volkskrant, prachtig boek, maar de klappen die over mijn wijk donderden waren funest voor mijn concentratie. Ik ruilde het boek voor mijn tablet, het beeldscherm verlichtte de slaapkamer, maar kon niet op tegen de felheid van het weerlicht buiten.

Bam! De ramen trilden in de sponningen. Stomme eikels daarboven aan het uitspansel.

Ik klikte de chat app open en bekeek de lijst van aanwezigen. Droplul48, Zwaantje, Richard070, Borst+Wier, Harder, Elsa1998. De usual subjects. Het was bijna half twaalf. Hoe later op de avond hoe schoner het volk.

Hallo, vingerde ik, bij jullie ook onweer?

Meteen antwoord van Droplul: Hey Vanelli, geilerd

Ik: Hi Droppie van me

Droplul: Zo laat nog

Ik: Why not

Droplul: Kleine mesjes moeten slapen *ei

Ik: Ben een volwassen vrouw hoor

Droplul: O echt, dach dat je 15 was.

Ik: Nee 51 😜

Harder: Heee, Vanille, xxx

Ik: Hoi Harder, still going strong

Terwijl ik Harder typte klonk er opnieuw een schrikbarende donder.

Harder: Leg je al in bed?

Ik: Yup

Harder: Hebbie an dan

Ik: O, een hansopje

Droplul: Foto!

Harder: Niet in je blote reet?

Ik: Nee, zeg.

Ik voelde even aan mijn blote billen. Zacht en stevig.

Richard070: Jij schrijft toch verhalen

Ik: Jawohl Ries

Richard070: Las er laatst een, die van het Scheveningse naaktstrand

Ik: O, die

Droplul: Schrijft ze gijl Ries, *ei

Harder: Kwam je lekker

Richard070: Je bent een echte schrijfster Vanille

Ik: Dank Ries men doet wat zij kan

Richard070: Is het autobiologisch

Ik: Wie weet. Autobiografisch

Ja, ik had een vent geneukt op dat strand. Wereldwip.

Elsa1998: Hoi Ries, hoi Hard, hoi Drop, hoi Vani

Ik: Hoi El, kut *s

Elsa1998: Hahahahah lekker bezig Vaan

Ik: Sorry slip of the pen

Elsa1998: Slip hoeoeoe ik heb um niet an hoor

Harder: Foto!!!

Opeens barstte het los: klap na klap, onafgebroken bliksem, stortregen. Echt eng.

Ik: Het gaat hier vreselijk tekeer

Droplul: Leg je te rampetampen

Elsa1998: Ja met Harder hahahaha

Richard070: Bij mij ook Vanille. Waar woon jij dan

Ik: DH

Richard070: Den Haag, serieus, ik ook

Ik: Den Helder. Grapje

Richard070: Jezus de straat staat blank

Ik: Ben bang serieus

Elsa1998: Droplul ff privé

Richard070 nodigt Vanille uit voor privé.

Ik: Hé Ries

Richard070: Als je echt bang bent kan ik ff komen, hè hè. Zit in de buurt denk

Ik: Jee, hoorde je dat, recht hierboven

Richard070: Niet normaal. Waar zit jij dan

Ik: Bij HS

Richard070: Das om de hoek. Ik Hofwijkpl

Ik: Huddestraat

Richard070: Maar dan kom ik toch gewoon ff. Nummer

Ik:…

Richard070: Ik ben er voor je

Ik: Ok 7x5, 3e

Richard070: On my way

Richard070 heeft privé verlaten.

Ik trek het kussen over mijn hoofd. Misschien moet ik op de trap gaan zitten net als mama.

Ik zit er nog maar net of het gaat zo te keer dat ik bang ben dat het huis het gaat begeven. Ik houd me vast aan de trapleuning. De ruwe stof van de traploper bijt in mijn blote billen. Ik wil naar huis! Daar ben ik al. Ik wil naar mijn moedertje. Die zit in de hemel ongetwijfeld solidair te zijn met mij. Of misschien denkt ze gewoon: kind trek wat aan, straks staat die Richard070 voor de deur. Je denkt toch niet…

Er gaat een auto met sirene door de straat, ik denk een ambulance. Zie je wel, er vallen doden en gewonden, je wordt eenvoudigweg doodgebliksemd. Straks ben ik… wacht… Richard, allemachtig, Richard! Ondanks de hitte krijg ik kippenvel, huiverend sta ik op. Er is niemand op straat behalve Richard die onderweg naar mij is. Die heeft het loodje gelegd door blikseminslag, verzopen in de goot, een hartaanval door een donderslag, een afgewaaide dakpan.

‘Richard nul zeventig,’ jammer ik. Jammerlijk omgekomen om zich om mij te bekommeren. Verzetsheld Ries, altijd op de chat, altijd netjes, geen grove taal, geen dickpics, lieve grapjes, droge humor. Er gleed een warme traan over mijn wang.

De bel ging snerpend, precies tussen twee donderslagen door. Mijn god, politie, of ik het verkoolde lijk van Richard wilde identificeren. Ik kende Richard helemaal niet, ja, van de chat, van zijn complimenten over mijn verhaaltjes, dat ie er opgewonden van raakte. Voorzichtig daalde ik de trap af, haalde adem, vervrouwde mezelf en trok de deur op een kier.

Een man, een kop kleiner dan ik, aardige pens, beetje kalend, maar vooral verzopen, totaal zeiknat. Hij keek me hoopvol aan, ontdekte mijn complete naaktheid en zei: ‘Jij moet Vanille zijn.’

Direct achter de gesloten deur, terwijl buiten de elementen onafgebroken te keer gingen, op de onderste treden, in het donker, hadden we seks, paradijselijke seks, een potje neuken met een gouden randje. En boven in mijn bed nog een paar keer.

Ik zal er later nog eens een verhaal over schrijven.