Het aanbod

Iedereen zat op het terras in de zon, behalve Joost, die las binnen, ergens achterin, in alle rust en stilte zijn krantje. Onder het genot van een kleintje pils. Hij ging zo op in een artikel over milieuproblemen dat hij de dame bij zijn tafeltje niet opmerkte. Pas bij het schrapen van haar keel keek hij op.

‘Excuus,’ zei de vrouw, ‘ik wilde u niet storen. Of eigenlijk ook weer wel.’ Met haar rechterhand schoof ze onzeker een pluk haar achter haar oor.

Vragend keek Joost haar aan. Eigenlijk wilde hij doorlezen, maar een goede opvoeding verloochende zich nooit. 

‘Zegt u het maar, hoor.’

De vrouw knikte bedachtzaam. Vervolgens opende ze haar handtas en trok er een tablet uit.

‘Ik wil u graag iets laten zien.’ Ze kuchte achter haar hand. De pluk haar schoof weer vanachter haar oor vandaan.

‘O?’ Joost leek oprecht verbaasd. Nu hij A gezegd had, moest B wel volgen. Wat wilde ze laten zien? 

De vrouw klapte de tablet open. Ze had een knap gezicht vond Joost, een klein neusje met sproeten erop, heldere blauwe ogen, een blosje op haar wangen. Haar slanke nek verdween in een wit bloesje met een kanten kraag. Het bovenste knoopje stond open, maar dat was eigenlijk het enige frivole aan haar kledingstijl. De lijzige grijze rok die ze droeg, verhulde haar vrouwelijke vormen adequaat.

‘Het is een filmpje,’ kondigde ze aan, terwijl haar vingers over de tablet gleden.

‘Een filmpje?’ herhaalde Joost. Had hij daar zin in? Hij sloeg de krant dicht. ‘Wat voor filmpje?’

Ze glimlachte verlegen. ‘Ja, misschien vindt u het niet zo gepast, maar het draait eigenlijk om een aanbod.’

Niet zo gepast? Aanbod? Joost kon er geen touw aan vastknopen. ‘Ehm…’ zei hij.

‘Ik snap dat u het even niet kunt volgen, maar het wordt zo wel duidelijk. Het aanbod is gratis. Voor één keer, de eerste keer. Dus.’ 

‘Hoelang duurt het, want ik moet zo meteen…’ Joost leegde zijn bierglas.

‘O, een paar minuten, vijf hooguit, het is een trailer. Dus.’

Dus. Het leek haar stopwoord. Ze concludeerde veel zonder dat er iets te concluderen viel. Joost schoof de stoel naast hem naar achteren, zodat de dame kon plaatsnemen. Ze rook naar rozen. 

De tablet belandde op tafel tussen hen in, een beetje schuin geplaatst, zodat Joost alles goed kon aanschouwen. De film still waarmee hij geconfronteerd werd, gaf het beeld van de dame die nu naast hem zat, maar dan in flink minder verhullende kleding dan zij nu droeg. Namelijk slechts wat schamele lingerie, maagdelijk wit en de vrouwelijke vormen benadrukkend.

‘Zeg,’ begon Joost te zeggen. Maar het was al te laat, het filmpje was niet meer te stuiten. Over het beeldscherm rolden de beelden van indringend vrouwelijk naakt in poses die het daglicht net aan konden verdragen. Desalniettemin kneep Joost zijn ogen tot kiertjes, alsof hij naar iets keek waarnaar hij niet kijken mocht. Confronterend naakt, en dat niet alleen, het was sensueel, seksueel zelfs en niet bestemd voor kijkers van onder de achttien. Het bleef niet bij de vrouw, er kwam een man in beeld al net zo bloot, en bewapend met een geslachtsdeel in vol ornaat en in staat tot volwaardige penetratie. Hetgeen ook geschiedde. In close-up gleed het gevaarte diep bij de vrouw naar binnen die dat opgewonden roepend onderging.

‘Dat is Leo,’ becommentarieerde de vrouw naast Joost. Leo, dacht Joost, was hij Leo maar. Dat was wat het filmpje met hem deed. Zijn wangen kleurden rood van opwinding, zijn handen waren klam en in zijn onderbroek steigerde zijn eigen geslachtsdeel. In zijn gedachten bereed hij de vrouw die met hem naar het filmpje keek. Het was ongelooflijk hoe zij met Leo tekeerging in een ongekende wereldwip. Veel sneller dan gewenst liep het filmpje naar zijn einde. De camera zoomde nog een keer in op de puilende schaamlippen en de schokkende penis die daarin zijn zaadjes spoot. Als man van de wereld kende Joost het verschijnsel wel, maar nu het zo confronterend en plastisch onder zijn neus gewreven werd, speelde de behoefte zelf de daad bij het beeld te voegen een overheersende rol.

‘Gossiemikkie,’ fluisterde hij toen het beeld op zwart ging. Hij slikte, en slikte nogmaals.

‘Dit dus,’ zei de vrouw, naar omstandigheden redelijk onbewogen.

‘Heerlijk,’ zuchtte Joost.

‘Ja,’ zei de vrouw, ‘en dan heb ik u niet eens verteld over hoe het aanbod werkt.’

‘Welk aanbod?’ Het kwam er iets te gretig uit, stelde Joost vast.

De vrouw wees op het zwarte beeldscherm. ‘Dit één keer gratis, om uit te proberen.’

‘God, ja,’ knikte Joost. ‘Ja, doe ik, wanneer?’

‘En daarna een abonnement voor het normale tarief, natuurlijk.’

‘Geen punt, helemaal geen punt. Maar wanneer?’ Hij was echt te gretig, dacht Joost, maar hij kon niet anders.

‘Vanavond?’

‘Deal!’

Acht uur was de afspraak. Joost was er helemaal klaar voor, hij had zich gedoucht, twee keer zijn tanden gepoetst en droeg nu een ongecompliceerde joggingbroek met dito T-shirt. Dat kon allemaal zo uit als het moest. En het moest, het zou, hij was er klaar voor. Er lagen zelfs schone lakens op het bed, hoewel het wat hem betreft net zo goed op de driezitsbank in de kamer mocht gebeuren. Als dierlijke verlangens en gevoelens de overhand kregen, dan maakte het niet meer uit waar of hoe. Genot, daar kwam het op aan.

Daar ging de bel!

Verrassend genoeg stond er een man voor de deur. Joost kende die man ergens van.

‘Hallo, ik ben Leo, ik kom voor de afspraak.’

‘Leo?’ Joosts brein werkte op volle toeren. 

‘Ja, je weet wel, Leo van het filmpje.’ De man lachte vriendelijk. Hij was best knap.

‘Juist, ja,’ stelde Joost vast, terwijl Leo naar binnenliep. Leo was alleen, de vrouw was in geen velden of wegen te zien.

‘Gaat het hier gebeuren?’ vroeg Leo. Hij keek de kamer rond. ‘Of vind je het lekkerder in de slaapkamer?’

‘Komt, eh, dingetje ook?’ Joost wist ineens niet meer of de vrouw zich die ochtend wel had voorgesteld.

‘We redden het wel met zijn tweetjes toch, Joost, mannen onder mekaar.’ Leo liep door naar de slaapkamer, Joost volgde hem op de voet. In de slaapkamer liet Leo zich op het dekbed vallen.

‘Lekker, man. Kom erbij, Joost. Of ben je zenuwachtig?’

Aarzelend kwam Joost dichterbij. Leo kwam overeind. Voordat Joost het wist, trok Leo het koordje van zijn joggingbroek los. Het textiel zakte omlaag. Joost droeg geen onderbroek.

‘Jeetje, Joost, wat heb je een lekker kereltje. Zal ik vandaag het vrouwtje zijn?’

Voordat hij kon antwoorden nam Leo Joosts kereltje in zijn warme mond. 

Het ging allemaal wat anders dan in het filmpje. Maar dingen gaan nooit hetzelfde. En de eerste keer was gratis.